Opublikowane: 2019-09-07

Rola Konferencji Episkopatu Polski w rokowaniach Stolicy Apostolskiej z władzami Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w drugiej połowie lat siedemdziesiątych XX wieku

MAREK STĘPIEŃ
Prawo Kanoniczne
Dział: Rozprawy i Artykuły
https://doi.org/10.21697/pk.2019.62.3.08

Abstrakt

Rokowania prowadzone przez przedstawicieli Stolicy Apostolskiej i Rządu PRL w latach siedemdziesiątych XX wieku nie przyniosły widocznych rezultatów i zawarcia porozumienia. Władze państwowe nie doprowadziły do izolowania Konferencji Episkopatu Polski w negocjacjach, które były trudne, a jedynym ich efektem była zgoda na ustanowienie „stałych kontaktów roboczych”. Władze komunistyczne niezwłocznie mianowały szefa swojego Zespołu przedstawicieli i rozpoczął on rezydowanie w Rzymie. Decyzję o wysłaniu stałego przedstawiciela Stolicy Apostolskiej podjął najpierw papież Paweł VI w 1976 r. i podtrzymał ją Jan Paweł I. Planowano, że delegat papieża przybędzie do Warszawy najwcześniej w końcu 1977 r. Po rozpoczęciu pontyfikatu przez Jana Pawła II stanowisko Stolicy Apostolskiej w tej kwestii zostało zmodyfikowane i w konsekwencji do końca lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku nie wysłano delegata papieża do Warszawy i nie zawarto żadnego porozumienia.  

Na każdym etapie prowadzonych negocjacji między przedstawicielami Stolicy Apostolskiej i Rządu PRL kard. S. Wyszyński, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski, na bieżąco był informowany o przebiegu rozmów. Decyzją papieża Pawła VI Konferencja Episkopatu Polski otrzymywała sprawozdania z każdej rundy rokowań, a bp Bronisław Dąbrowski jako jej przedstawiciel i wysłannik bardzo często udawał się na konsultacje do Watykanu. Prymas Polski i członkowie Rady Stałej systematycznie przedkładali na piśmie papieżowi Pawłowi VI oraz Sekretariatowi Stanu Stolicy Apostolskiej stanowisko Konferencji Episkopatu Polski. Sugestie i uwagi tak kierowane były bardzo cenne i z życzliwością brane pod uwagę. Na początku pontyfikatu Jana Pawła II biskupi polscy przyczynili się do wstrzymania wysłania stałego delegata Stolicy Apostolskiej do Warszawy i do zmiany priorytetów w negocjacjach Stolicy Apostolskiej w relacjach z władzami komunistycznymi w Polsce.

Słowa kluczowe:

Stolica Apostolska, Watykan, Polska Rzeczypospolita Ludowa, relacje, Konferencja Episkopatu Polski, rokowania

Pobierz pliki

Zasady cytowania

STĘPIEŃ, M. . (2019). Rola Konferencji Episkopatu Polski w rokowaniach Stolicy Apostolskiej z władzami Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w drugiej połowie lat siedemdziesiątych XX wieku . Prawo Kanoniczne, 62(3), 163–192. https://doi.org/10.21697/pk.2019.62.3.08

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.