Opublikowane: 22023-12-31 — zaktualizowane 2024-01-04

Wersje

Konstrukcja piętnastowiecznego kopiarza klasztoru Bożego Ciała w Krakowie. Analiza szczegółowa oraz próba identyfikacji zasad średniowiecznej metodologii archiwalnej

Małgorzata Pęgier
Saeculum Christianum
Dział: Rozprawy i Artykuły
https://doi.org/10.21697/sc.2023.30.2.6

Abstrakt

Najstarszy kopiarz klasztoru kanoników regularnych laterańskich w Krakowie został założony w 1432 roku i był prowadzony do połowy XVII wieku. Dokładna analiza tego dokumentu pozwala na sformułowanie konkretnych spostrzeżeń odnośnie do porządku kopiowanych dokumentów, a mianowicie układ ten zdaje się być rzeczowy, czy też może tematyczny. Kopiarz założono bez wątpienia w 1432 roku. Przyjmuje się, że kopistą był sekretarz kapituły konwentualnej. Rękopis kopiarza otwiera spis treści, a następnie kopie dokumentów związanych z fundacją klasztoru, jego uposażeniem oraz przywilejami. Jest bez wątpienia pomnikiem historycznym o wyjątkowej wartości źródłowej i kulturowej. Zauważony został już przez historyków drugiej połowy XIX wieku.

Słowa kluczowe:

kopiarz, kartulariusz, dokumentacja, metodologia archiwalna, archiwa kościelne

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Pęgier, M. (2024). Konstrukcja piętnastowiecznego kopiarza klasztoru Bożego Ciała w Krakowie. Analiza szczegółowa oraz próba identyfikacji zasad średniowiecznej metodologii archiwalnej. Saeculum Christianum, 2(30), 79–88. https://doi.org/10.21697/sc.2023.30.2.6 (Original work published 31 grudzień 2023)

Cited by / Share

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.