https://doi.org/10.21697/stv.2015.53.2.04
Zwracając uwagę na interdyscyplinarne aspekty w dyskursie o współczesnym kryzysie rodziny, autor artykułu odwołuje się zarówno do świadomości współ- czesnych rodziców, jak i dorobku naukowego S. Olejnika, najwybitniejszego te- ologa moralisty w Polsce w drugiej połowie XX w. Profesor od początku swojej działalności naukowej miał świadomość konieczności dialogu teologii moralnej nie tylko z innymi naukami teologicznymi, ale także z wynikami współczesnych nauk o człowieku.
W artykule akcentuje się zbieżność potrójnej perspektywy badawczej w teologii i psychologii Ph. Zimbardo. W teologii mówi się o statusie ontologicznym pod- miotów życia rodzinnego, współczesnych uwarunkowaniach relacji małżeńskiej oraz kościelnej strategii obrony rodziny. Ph. Zimbardo, opisując kryzys ojcostwa, bada behawioralny kontekst jednostki i jej cechy, analizuje sytuację związaną z konkretnym społecznym i fizycznym środowiskiem oraz odsłania układ sił, który tworzy, podtrzymuje i modyfikuje sytuację.
Taki kontekst badawczy pozwala autorowi artykułu uwzględnić osobową naturę kobiet i mężczyzn jako podmiotów życia rodzinnego, krytycznie podejść do redukcjonistycznego opisu sytuacji rodziny przez współczesne nauki oraz uwypuklić eklezjalny charakter układu sił, tworzących strategię obrony rodziny.
Dateien herunterladen
Zitierregeln
Zitiert von / Teilen
Deutsch
English
Język Polski