https://doi.org/10.21697/stv.2015.53.2.04
Zwracając uwagę na interdyscyplinarne aspekty w dyskursie o współczesnym kryzysie rodziny, autor artykułu odwołuje się zarówno do świadomości współ- czesnych rodziców, jak i dorobku naukowego S. Olejnika, najwybitniejszego te- ologa moralisty w Polsce w drugiej połowie XX w. Profesor od początku swojej działalności naukowej miał świadomość konieczności dialogu teologii moralnej nie tylko z innymi naukami teologicznymi, ale także z wynikami współczesnych nauk o człowieku.
W artykule akcentuje się zbieżność potrójnej perspektywy badawczej w teologii i psychologii Ph. Zimbardo. W teologii mówi się o statusie ontologicznym pod- miotów życia rodzinnego, współczesnych uwarunkowaniach relacji małżeńskiej oraz kościelnej strategii obrony rodziny. Ph. Zimbardo, opisując kryzys ojcostwa, bada behawioralny kontekst jednostki i jej cechy, analizuje sytuację związaną z konkretnym społecznym i fizycznym środowiskiem oraz odsłania układ sił, który tworzy, podtrzymuje i modyfikuje sytuację.
Taki kontekst badawczy pozwala autorowi artykułu uwzględnić osobową naturę kobiet i mężczyzn jako podmiotów życia rodzinnego, krytycznie podejść do redukcjonistycznego opisu sytuacji rodziny przez współczesne nauki oraz uwypuklić eklezjalny charakter układu sił, tworzących strategię obrony rodziny.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
Deutsch
English
Język Polski