Nieczęsto zdarza się, że teorie społeczne podejmują zagadnienia dotyczące życia społecznego w sposób kompleksowy. Jednoczesne ujęcie dwóch niewspółmiernych aspektów: integralności i transcendencji osoby ludzkiej grozi niebezpieczeństwem błędu indywidualizmu bądź totalizmu. Kluczem tworzenia teorii integralnej jest fundament ontologiczny i uznanie ważności obu kierunków relacji społeczeństwo-jednostka i jednostka-społeczeństwo, a więc takie zakorzenienie relacyjnego podmiotu osobowego w obrębie struktur społecznych, które umożliwia urzeczywistnienie siebie i pielęgnowanie życia wewnętrznego w ścisłej relacji ze światem zewnętrznym. W artykule zaprezentowane zostały najważniejsze kwestie związane z integralną koncepcją osoby ludzkiej z dwóch współbrzmiących ze sobą stanowisk – Karola Wojtyły i Margaret S. Archer.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.