Opublikowane: 2015-06-30

BYĆ KOBIETĄ W POLSCE…

Maria Sroczyńska

Abstrakt

Przenikanie się sfery prywatnej (rodzina, gospodarstwo domowe) i publicznej (edukacja, praca zawodowa, polityka) w życiu nowoczesnych społeczeństw rodzi wyzwania dla relacji kobiet  i mężczyzn oraz tradycyjnego sposobu pełnienia ról społecznych. Wzory polskiej kultury dominującej nadal są pod silnym wpływem autorytetu religijnego, orientacji materialistycznej  i potrzeby bezpieczeństwa, jednak coraz częściej występuje brak sztywnego schematu w pełnieniu ról męskich i kobiecych oraz zwiększenie możliwości wyboru wzorów, norm i stylów życia. Choć obiektywne (makrostrukturalne) i subiektywne (np. zjawisko „szklanego sufitu”) wskaźniki pokazują trwałość nierówności w statusie obu płci, coraz bardziej istotne staje się doświadczanie „demokracji uczuć”, oparcia relacji kobiet i mężczyzn na wzajemnym szacunku i tolerancji. Choć w społeczeństwie polskim mężczyzna nadal jest postrzegany jako specjalista od dostarczania zasobów, a kobieta jako specjalistka od związków i relacji, pojawia się przestrzeń dla negocjowania ról rodzinnych oraz docenienia komunikacyjnego wymiaru kobiecej i męskiej tożsamości. Model partnerski staje się ważny przede wszystkim dla kobiet, młodszych grup wiekowych, osób lepiej wykształconych, mieszkańców dużych miast.

Słowa kluczowe:

kobiety, wyzwania społeczno-kulturowe, sfera prywatna, sfera publiczna, wzory kobiecości i męskości w społeczeństwie polskim

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Sroczyńska, M. (2015). BYĆ KOBIETĄ W POLSCE…. Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne, 11(2). Pobrano z https://czasopisma.uksw.edu.pl/index.php/ucs/article/view/2925

Cited by / Share

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.