Możliwości zastosowania elementów teorii komunikacji w analizie współczesnych form religijności i duchowości

Agnieszka Zduniak

Opublikowane: 2017-12-31

Tom 21 Nr 4 (2017)

Możliwości zastosowania elementów teorii komunikacji w analizie współczesnych form religijności i duchowości

Agnieszka Zduniak

Abstrakt

W artykule zostaną przedstawione niektóre możliwości zastosowania założeń komunikacyjnej teorii religii w obrębie badań nad religią oraz nową duchowością, a także omówione wątpliwości związane z wykorzystaniem postulatów badawczych wynikających z tej teorii do opisu i wyjaśniania konkretnych zjawisk z zakresu ponowoczesnej religijności. Komunikacyjna perspektywa socjologii religii pozwala na zaobserwowanie istotnych przekształceń zachodzących w sferze komunikacji religijnej, zarówno instytucjonalnej, jak i pozainstytucjonalnej. W dobie modernizacji i zacierania się granic pola religijnego może ona umożliwić religijnosocjologiczną analizę również tych zjawisk, których religijne odniesienia nie są oczywiste. Ograniczeniem perspektywy komunikacyjnej jest to, że stwierdzenia, które można formułować na jej podstawie, odnosić się mogą jedynie do konkretnego kontekstu społeczno-kulturowego.

Słowa kluczowe:

religia, nowa duchowość, komunikacja religijna

Pobierz pliki

PDF

Zasady cytowania

Zduniak, A. (2017). Możliwości zastosowania elementów teorii komunikacji w analizie współczesnych form religijności i duchowości. Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne, 21(4). Pobrano z https://czasopisma.uksw.edu.pl/index.php/ucs/article/view/3340

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

Ban T. (2008), Ciało w koncepcjach ruchów Nowej Ery, E. Dominik (tłum.) [w:] K. Leszczyńska. Z. Pasek (red.), Nowa duchowość w społeczeństwach monokulturowych i pluralistycznych. Kraków: Zakład Wydawniczy Nomos, s. 76-84.
Google Scholar

Berger P.L., Luckmann T. (2010), Społeczne tworzenie rzeczywistości. Traktat z socjologii wiedzy, J. Niżnik (tłum.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Google Scholar

Buber M. (1992), Ja i Ty. Wybór pism filozoficznych, J. Doktór (tłum.). Warszawa: IW PAX.
Google Scholar

James W. (2011), Odmiany doświadczenia religijnego. Studium ludzkiej natury, J. Hempel (tłum.). Warszawa: Aletheia.
Google Scholar

Knoblauch H. (1998), Transzendenzerfahrung und symbolische Kommunikation. Die phänomenologisch orientierte Soziologie und die kommunikative Konstruktion der Religion [w:] H. Tyrell, V. Krech, H. Knoblauch (Hrsg.), Religion als Kommunikation. Würzburg: Ergon Verlag, s. 147-186.
Google Scholar

Knoblauch H. (2009), Populäre Religion. Auf dem Weg in eine spirituelle Gesellschaft. Frankfurt am Main: Campus.
Google Scholar

Knoblauch H., Raab J., Schnettler B. (2002), Einleitung. Wissen und Gesellschaft. Grundzüge der sozialkonstruktivistischen Wissenssoziologie Thomas Luckmanns, w: T. Luckmann, Wissen und Gesellschaft. Ausgewählte Aufsätze 1981-2002. Konstanz: UVK, s. 9-39.
Google Scholar

Leszczyńska K., Pasek Z. (2008), Nowa duchowość w badaniach społecznych [w:] K. Leszczyńska, Z. Pasek (red.), Nowa duchowość w społeczeństwach monokulturowych i pluralistycznych. Kraków: Zakład Wydawniczy Nomos, s. 9-20.
Google Scholar

Luckmann T. (2002a), Das kommunikative Paradigma der ‘neuen’ Wissenssoziologie [w:] tegoż, Wissen und Gesellschaft. Ausgewählte Aufsätze 1981-2002. Konstanz: UVK, s. 201-210.
Google Scholar

Luckmann T. (2002b), Der kommunikative Aufbau der sozialen Welt und die Sozialwissenschaften [w]: tegoż, Wissen und Gesellschaft. Ausgewählte Aufsätze 1981-2002. Konstanz: UVK, s. 157-182.
Google Scholar

Luhmann N. (1999), Die Gesellschaft der Gesellschaft. Frankfurt am Main: Suhrkamp.
Google Scholar

Mandes S. (2016), Miejsce religii w społeczeństwie. W poszukiwaniu nowego programu badawczego socjologii religii. Warszawa: Scholar.
Google Scholar

Mariański J. (2010a), Nowa duchowość – alternatywa czy dopełnienie religijności? [w:] M. Libiszowska-Żółtkowska, S. Grotowska (red.), Religijność i duchowość – dawne i nowe formy. Kraków: Zakład Wydawniczy Nomos, s. 19-34.
Google Scholar

Mariański J. (2010b), Religia w społeczeństwie ponowoczesnym. Studium socjologiczne. Warszawa: Oficyna Naukowa.
Google Scholar

Mariusz! Wracaj do domu! Apel żony byłego posła PiS-u, https://www.youtube.com/watch?v=qNIbRKeoDZ8 [dostęp: 2.09.2017].
Google Scholar

Młynarska P. (2017), Anna Kamińska mówi „sprawdzam”, http://kobieta.onet.pl/anna-kaminska-mowi-sprawdzam-felieton/lnz0gd6 [dostęp: 2.09.2017].
Google Scholar

Otto R. (1993), Świętość. Elementy irracjonalne w pojęciu bóstwa i ich stosunek do elementów racjonalnych, Bogdan Kupis (tłum.). Wrocław: Thesaurus Press.
Google Scholar

Samarin W.J. (ed.) (1976), Language in religious practice. Rowley, Mass: Newbury House.
Google Scholar

Schleiermacher F. (1995), Mowy o religii do wykształconych spośród tych, którzy nią gardzą, J. Prokopiuk (tłum.). Kraków: Znak.
Google Scholar

Tenbruck F.H. (1960), Die Kirchengemeinde in der entkirchlichten Gesellschaft. Ergebnisse und Deutung der
Google Scholar

‘Reutlinger Studie’ [w:] D. Goldschmidt, F. Greiner, H. Schelsky (Hrsg.), Soziologie der Kirchengemeinde. Stuttgart: Enke, s. 122-131.
Google Scholar

Watzlawick P., Beavin J., Jackson D.D. (1967), Pragmatics of human communication. New York: Norton.
Google Scholar