Abstract

Pytanie o sens życia wiąże się zarówno z bieżącym zaangażowaniem młodych ludzi, jak i ich oczekiwaniami odnośnie do przyszłości. W okresie młodości człowiek zrywa z typowym dla tego czasu naiwnym sposobem myślenia i zaczyna ujmować rzeczywistość w kategoriach pojęciowych i logiczno-formalnych. Uświadomienie sobie przez jednostkę znaczenia i wartości życia, dążenie do realizacji poznanych wartości daje szansę pozytywnej odpowiedzi na pytanie o sens istnienia. Zadają je nie tylko filozofowie, ale także zwyczajni ludzie, dalecy od intelektualnego teoretyzowania, zwłaszcza wtedy, kiedy zakłóceniu ulega spokojny dotąd bieg wydarzeń. Nowe wyzwania, poważne kryzysy, utrata bliskich, dorastanie, przemijający nieuchronnie czas, każde takie wydarzenie zmusza do uważniejszego przyjrzenia się sobie i ponownego rozpatrzenia kwestii własnej tożsamości. Jest to konieczne, ponieważ pod wpływem nowych doświadczeń zmienia się także sposób pojmowania podstawowych pojęć, które dotąd wydawały się oczywiste i raz na zawsze ustalone.