Abstrakt

A rticulus proemio, duabus partibus et conclusione constat.
In proem io notiones concelebrationis com m unis, caerim onialis et sacram entalis dantur. A uctoris solum odo sacram entalis concelebratio interest.
In parte prim a iuis vetu s concelebrationem spectans a Christo D om ino usque ad Codicem Iuris Canonici explicatur. Prim is Ecclesiae saeculis non om nes saCerdotes Sanctissim am Eucharistiam celebrantes verba consecratoria pronuntiabamt. Quando textu s canonis m issae fixu s est
seu a saeculo V v e l VI id possibile erat. Saeculo VIII cardinales presbyteri cum Romano Pontifice verbis et m anibus Eucharistiam conficiebant. A t m edio aevo concelebratio eucharistica paułatim in desuetudinem abiit.
A ltera in parte de evolutione iuris concelebrationem eücharisticam
spectantis a Codice Iuris Canonici ad nostros dies tractatur. Notum
est, can. 803 concelebrationem M issae solum m odo in ordinatione presbyteri et consecratione episcopi adm ittere. Tem pore praeparationis ad
Concilium V aticanum II S. Congregatio S. O fficii brevissim um et n egativum de concelebratione :sacramentali votum edidit nem pe: „concelebratio activa sed non conconsecratio”. In aliam sententiam abiit S.
Congregatio Rituum , quae m utationem disciplinae can. 803 seu ex ten -
sionem iuris de concelebratione sacram entali postulavit. Fortunate Concilium V aticanum II non votum S. C ongregationis S. O fficii sed postulatum S. Congregationis R ituum uti proprium accepit.
In conclusione can. 902 et 908 Codicis Iuris Canonici praesentantur.
Auctor can. 908 collocare v ellet aut im m ediate post. can. 902, aut, et melius c<uasi § 2 can. 902. Id m agis conveniens putat.