Oblazione religiosa quale modalità riproposta di sequela Christi. Bozze normative in merito

PRZEMYSŁAW  MICHOWICZ

doi:10.21697/pk.2019.62.2.02

Opublikowane: 2019-06-08

Tom 62 Nr 2 (2019)

Oblazione religiosa quale modalità riproposta di sequela Christi. Bozze normative in merito

PRZEMYSŁAW MICHOWICZ

Prawo Kanoniczne

Dział: Rozprawy i Artykuły

https://doi.org/10.21697/pk.2019.62.2.02

Abstrakt

Głównym celem niniejszego artykułu było zaproponowanie, w ramach debaty doktrynalnej, dyskusji akademickiej na temat instytucji oblatów jako szczególnego stanu kanonicznego wiernego w świetle tradycji prawnej i aktualnego prawodawstwa.
Podkreślono, że oblacja jest wolnym aktem samoofiarowania się Bogu, uznanym przez Kościół (por. kan. 303 i 677, §2 CIC/1983), dzięki któremu poszczególni chrześcijanie nawiązują intymną więź z konkretną wspólnotą zakonną. Akt oblacji jest prawdziwym ofiarowaniem i powoduje prawdziwą przynależność, choć różni się w swej naturze od więzi, która łączy relikwiarza lub zakonnika z jego wspólnotą i nie powoduje zmiany statusu osoby w Kościele.
W celu ujęcia wszystkich aspektów tematu, konieczne było przedstawienie historycznej ewolucji tej starożytnej instytucji, która po promulgacji pierwszego Kodeksu Prawa Kanonicznego w 1917 roku, nie została usunięta z codziennej praktyki instytutów zakonnych. W odniesieniu do refleksji przedsoborowych stwierdzono, że oblaci są przyjmowani jako członkowie jednej wspólnoty zakonnej, chociaż ich więź jest tylko więzią posłuszeństwa, a nie ślubem. Zalecono, aby oblaci posiadali odpowiedni katalog zawierający wszystkie reguły i przepisy odnoszące się do ich specyficznej funkcji w lokalnej wspólnocie zakonnej.

Słowa kluczowe:

Oblaci, więzy, śluby zakonne, posłuszeństwo, dyrektorium, wspólnota zakona

Pobierz pliki

PDF

Zasady cytowania

MICHOWICZ , P. . (2019). Oblazione religiosa quale modalità riproposta di sequela Christi. Bozze normative in merito . Prawo Kanoniczne, 62(2), 31–54. https://doi.org/10.21697/pk.2019.62.2.02

Cited by / Share

Bibliografia

Bibliografia
Google Scholar

Źródła
Google Scholar

ABBAYE BÉNÉDICITINE SAINTE-MARIE DES DEUX-MONTAGNES, Guide de l’oblature, Québec 2001, p. 5-8
Google Scholar

ASSEMBLEA NAZIONALE DELL’ORDINE FRANCESCANO SECOLARE IN ITALIA, Statuto dell’Ordine Francescano Secolare in Italia, art. 7 s., in: http://www.ofs.it/Documenti/statuto%20OFS/Statuto%20OFS%20d%27Italia.pdf (07.11.2019).
Google Scholar

CONCILIUM ŒCUMENICUM VATICANUM II, Decretum de accommodata renovatione vitæ religiosæ Perfectæ caritatis, 28 Octobris 1965, AAS 58(1966), n. 15.
Google Scholar

CONSIGLIO DIRETTIVO NAZIONALE (cur.), Statuto degli oblati benedettini secolari italiani, Abbazia di Praglia 2000
Google Scholar

IOANNES PAULUS PP. II, Adhortatio apostolica post-synodalis de vita consecrata eiusque missione in Ecclesia ac mundo Vita Consecrata, 25 Martiis 1996, in: AAS 88(1996), n. 56.
Google Scholar

ORDO FRATRUM MINORUM CONVENTUALIUM, Constitutiones Ordinis Fratrum Minorum Sancti Patris Francisci Conventualium, Romæ 1932
Google Scholar

RADA NARODOWA FRANCISZKAŃSKIEGO ZAKONU ŚWIECKICH W POLSCE, Statut Braterskiej Wspólnoty Narodowej Franciszkańskiego Zakonu Świeckich w Polsce, art. 9 s., in: http://www.fzs.info.pl/dokumenty/statuty%202019.pdf (7.11.2019).
Google Scholar

LITERATURA
Google Scholar

‘Oblats’ in: A. GERHARDS, Dicionnaire historique des ordres religieux, Paris 1998, p. 423.
Google Scholar

BARTOSZEWSKI G., Prawodawstwo i organizacja Franciszkańskiego Zakonu Świeckich w rozwoju historycznym, in: A. BARAN (cur.) Duchowość franciszkanów świeckich, Lublin 2002, p. 12.
Google Scholar

BONDUELLE J., ‘Convers’, in: R. NAZ (cur.), Dictionnaire de Droit Canonique, t. IV, Paris 1949, p. 536; 583-588.
Google Scholar

CASAGRANDE G., Il movimento penitenziale francescano nel dibattito storiografico degli ultimi 25 anni, in: L. TEMPERINI (cur.), Santi e santità nel movimento penitenziale francescano dal Duecento al Cinquecento, Roma 1998, p. 360.
Google Scholar

DAL PINO F.A., Oblati e oblate conventuali presso i mendicanti ‘minori’ nei secoli XIII-XIV, in: G. DE SANDRE GASPARRINI (cur.), Uomini e donne in comunità, Verona 1994, p. 35.
Google Scholar

DI GIOVAMBATTISTA F., Il giorno dell’espiazione nella Lettera egli Ebrei, Roma 2000.
Google Scholar

EBERL I., Cystersi. Historia zakonu europejskiego, tłum. P. Włodyga, Kraków 2011.
Google Scholar

FEBBO G., (cur.) Con San Benedetto nel mondo, Norcia 1990.
Google Scholar

GHERRI P., Corresponsabilità e Diritto: il Diritto amministrativo, in: P. GHERRI (cur.), Responsabilità ecclesiale, corresponsabilità e rappresentanza. Atti della Giornata Canonistica Interdisciplinare, Città del Vaticano 2010, p. 129.
Google Scholar

GIAMBENE L., ‘Oblati e oblate’, in: Enciclopedia italiana Treccani, vol. VI, Roma 1935, col. 212.
Google Scholar

IMBERCIADORI I., Agricoltura europea nella storia benedettina. Nel 1500° anno della nascita di San Benedetto, “Rivista nella storia dell’Agricoltura” XX/2(1980), p. 135-137.
Google Scholar

JANAUSCHEK L., Originum Cisterciensium Liber Primus, Wien 1877.
Google Scholar

KŁOCZOWSKI J., Wspólnoty chrześcijańskie w tworzącej się Europie, Kraków 2003.
Google Scholar

LUZZATI C., La vaghezza delle norme. Un’analisi del linguaggio giuridico, Milano 1990.
Google Scholar

MANTEUFFEL T., Rola cystersów w Polsce w wieku XII, „Przegląd Historyczny” 41(1950), p. 181.
Google Scholar

MICHOWICZ P., Il discernimento del Superiore maggiore quale elemento determinante dei procedimenti amministrativi, “Annuarium Iuris Canonici” 2(2015).
Google Scholar

MORALDI L., Espiazione sacrificale e riti espiatori nell’ambiente biblico e nell’Antico Testamento, Roma 1956.
Google Scholar

PACIOLLA S., L’antico jus proprium della Congregatio Sancti Bernardi in Italia, Roma 1999.
Google Scholar

PELLICIA G., ROCCA G., (curr.) Dizionario degli Istituti di Perfezione, vol. IX, Roma 1997, coll. 1049.
Google Scholar

PENCO G., Storia del Monachesimo in Italia. Dalle origini alla fine del Medioevo, Milano 2002.
Google Scholar

PICCARDO C., Pedagogia viva. Cîteaux novecento anni dopo, Milano 1999.
Google Scholar

PLEZI M., (cur.) ‘oblatio’, in: Słownik łacińsko-polski, t. 3, Warszawa 1998.
Google Scholar

POŃCZAK A.M., Franciszkańskie początki Trzeciego Zakonu, „Studia Franciszkańskie” 6(1994), 225-232.
Google Scholar

RAPETTI A.M., Comunità cistercensi: struttura e relazioni, “Studi storici” XL/2(1999), p. 413.
Google Scholar

RATTI C., Il sacrificio nell’Israele antico, Evoluzione dei rituali e delle credenze dall’età nomade all’epoca persiana (IV sec. A.C.), Bergamo 2015.
Google Scholar

SAWICKI B., Vademecum Oblatów świeckich Opactwa Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Tyńcu, Kraków 2009.
Google Scholar

SCHMITZ P., ‘Bénédictine (Régle)’, in: R. NAZ (cur.), Dictionnaire de Droit Canonique, t. II, Paris 1937, p. 317-318.
Google Scholar

WOLTER H., BECK H.G., (curr.) Civitas Medievale. La scolastica, gli ordini mendicanti e il XII-XIV secolo, vol. V/1, trad. G. Mion, Milano 1999, p. 19.
Google Scholar

WYTRWAŁ T., ‘Zakony trzecie’, in: E. GIGILEWICZ (cur.), Encyklopedia katolicka, t. XX, Lublin 2014, p. 1196-1197.
Google Scholar

PRZEMYSŁAW MICHOWICZ

Afiliacja:

Wydział Prawa Kanonicznego Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie Polska

Biogram

dr hab. Przemysław Michowicz OFMConv, (ur. 1981 r.), absolwent Instytutu Obojga Praw Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego w Rzymie. Wykładowca akademicki Papieskiego Uniwersytetu Jana Pawła II w Krakowie, Wyższego Seminarium Duchownego Franciszkanów i Wyższego Seminarium Duchownego Paulinów w Krakowie. Zakres naukowych zainteresowań obejmuje dziedziny kościelnego prawa administracyjnego, zakonnego i prawa porównawczego. Autor publikacji w periodykach krajowych i zagranicznych jak Prawo Kanoniczne, Studia Canonica, Periodica, Ius Ecclesiae.