Opublikowane: 2022-09-22

Działalność oratoryjna salezjanów w okresie międzywojennym

Jan Piotr Niewęgłowski
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dział: Z problematyki społeczno-pedagogicznej
https://doi.org/10.21852/sem.2020.2.06

Abstrakt

W listopadzie 1918 r. Polska odzyskała niepodległość po 123 latach rozbiorów. Nowe państwo powstało z trzech różnych państwowości (Prusy, Austria, Rosja), dlatego tworzenie państwowości polskiej napotykało na niesamowicie wielkie trudności. Brakowało wszystkiego: struktur politycznych, ekonomicznych, prawniczych, administracyjnych, jednolitego systemu szkolnictwa. Sytuację i tak trudną, komplikował ponadto ogólnoświatowy kryzys ekonomiczny. W proces tworzenia nowych struktur szkolnych i wychowawczych czynnie włączyło się Towarzystwo Salezjańskie, które rozpoczęło swoją działalność na ziemiach polskich w 1898 r. w Oświęcimiu. Korzystając z dużej przychylności władz różnego szczebla, jak również z otwartości polskiego społeczeństwa, salezjanie otwierali szkoły ogólnokształcące, szkoły zawodowe, internaty oraz sierocińce. Jedną z form pracy salezjańskiej było również oratorium. Była to uprzywilejowana metoda pracy z młodzieżą Założyciela salezjanów ks. Jana Bosko. Kontynuując jego charyzmat w Polsce, salezjanie, w miarę swoich możliwości, prowadzili pracę oratoryjną przy powstałych placówkach wychowawczych i parafiach.

Słowa kluczowe:

Jan Bosko, Towarzystwo Salezjańskie, system prewencyjny, oratorium, działalność oratoriów w Polsce

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Niewęgłowski , J. P. (2022). Działalność oratoryjna salezjanów w okresie międzywojennym . Seminare. Poszukiwania Naukowe, 41(2), 85–97. https://doi.org/10.21852/sem.2020.2.06

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.