https://doi.org/10.21852/sem.2014.1.13
Twórczość projektowa salezjanina koadiutora Jana Kajzera (1892-1976) nie jest powszechnie znana, choć w okresie międzywojennym był cenionym artystą. Naukę rozpoczął w latach 1908-12 w Salezjańskiej Szkole
Rzemieślniczej w Oświęcimiu, następnie uczęszczał do Norymberskiej Szkoły Architektury Wnętrz (1921-22), krakowskiej Szkoły Sztuk Przemysłowych (1924-26) oraz Technische und Kunstgewerbliche Tischler
Fachschule w Cothen (Anhalt) (1926). Od 1930 Kajzer studiował na Wydziale Architektury Wnętrz warszawskiej Akademii im Sztuk Pięknych pod kierunkiem m.in. Wojciecha Jastrzębowskiego (później Kajzer został
jego asystentem). Na podstawie swoich projektów wzorniczych został zaproszony do Spółdzielni Artystycznej Ład. Na wystawie Ładu w 1936 roku pokazał zestaw mebli do salonu, który spotkał się z dużym uznaniem.
Zdobył szereg odznaczeń: Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w 1936 r.; nagroda indywidualna Narodowego Funduszu Kultury; oraz nagroda Cechu Mistrzowskich Stolarzy, Tokarzy i Rzeźbiarzy
w Poznaniu. W czasie II wojny światowej Kajzer zaprojektował wiele wnętrz sakralnych.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Język Polski
English