https://doi.org/10.21852/sem.2013.34.14
Wiek XIX był bardzo trudnym okresem w dziejach Włoch (wojny, ruchy rewolucyjne). Wszystkie te wydarzenia przyczyniły się do wielkiego zubożenia społeczeństwa włoskiego. Wiele osób podejmowało szereg działań zapobiegawczych w zakresie oświaty, aby poprawić sytuację młodzieży. Jednym z nich był Ojciec Jan Bosko. Od 1841 do 1844 pracował jako kapelan w jednym z turyńskich więzień, w którym odbywali karę pozbawienia wolności młodociani przestępcy. Praca z nimi umocniła ks. Bosko, że należy zrobić wszystko, aby młodzież nie trafiała do więzienia. W tym celu Jan Bosko powołał różne instytucje, które dały młodzieży dach nad głową i możliwość nauki zawodu. Stworzył też własny system wychowania, który nazwał systemem prewencyjnym, opartym na rozumie, religii i miłości. Społeczeństwo włoskie, kraje europejskie i wiele krajów świata zwróciło się do ks. Bosko i poprosił salezjanów o podjęcie pracy wychowawczej. Niniejszy artykuł przedstawia rozwój Towarzystwa Salezjańskiego na polu pracy socjalnej i wychowawczej w latach, w których ks. Michael Rua był przełożonym generalnym salezjanów i pierwszym następcą Jana Bosko.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Język Polski
English