Abstrakt

Konstantyn Iłowiecki, wywodzący się z herbu Ostoja, urodził się w Iłowcu (obecnie Iłówiec k. Śremu) 17 marca 1709 r., zmarł 20 lutego 1777 r. w Lądzie. Po studiach w Akademii Poznańskiej wstąpił w 1727 r. do
klasztoru cystersów w Lądzie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1732 r., aw 1733 r. opat lądzki Antoni Łukomski mianował go swoim następcą i przeorem klasztoru w Lądzie. Po śmierci Łukomskiego 8 maja 1750 r.
opatem klasztoru w Lądzie został Konstantyn Iłowiecki. W kościele w Lądzie wystawił dla swojego poprzednika stiukową płytę nagrobną, aw dziele umieścił swoje inicjały: „C I” (ryc. 1). W 1760 r. rozpoczął
budowę kościoła parafialnego w Lądzie, w którym zachował się jego portret (ryc. 2). W 1752 został komisarzem i inspektorem generalnym klasztorów cysterskich prowincji polskiej, którą to funkcję sprawował
przez trzy kadencje. Był autorem podręczników z logiki, metafizyki i filozofii przyrody, które zachowały się w bibliotece klasztornej w Mogile. W klasztorze w Lądzie znajdują się dwie żeliwne tablice z
dekoracyjnie ułożonymi inicjałami opata Konstantego Iłowieckiego. Powstały one po 1752 r. (ryc. 3, 5) i ufundował je w 1767 r. sam Iłowiecki (ryc. 4, 6). Tablice upamiętniają jego wybór na komisarza
generalnego prowincji cystersów oraz rocznicę święceń kapłańskich i wstąpienia do zakonu.