https://doi.org/10.21852/sem.2012.32.11
Wśród wielu wątków życia społecznego w Szwecji jest jeden, który nie jest tak powszechnie znany, prawie niezauważalny nurt we wspólnocie Kościoła katolickiego. Dotyczy procesu odradzania się lub tworzenia nowych zakonów żeńskich lub żeńskich protestanckich stowarzyszeń ekumenicznych o podobnych celach i dążeniach. Zjawisko to ma szerokie i ciekawe podłoże socjologiczne i psychologiczne. Badaczkę zjawisk migracyjnych fascynuje tu fakt, że w kraju o silnie rozwiniętej świadomości emancypacyjnej i feministycznej, gdzie kobiety są doskonałymi wzorcami wyzwolenia, coraz częściej zdarzają się przypadki samorealizacji kobiet w zupełnie innym trybie życia. Odrodzenie zakonów żeńskich jest znakiem czasu w społeczeństwie opiekuńczym. Wskazuje na prawdę, że struktury materialne i społeczne nie dają współczesnej kobiecie możliwości spełnienia jej najskrytszych ludzkich życzeń.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Język Polski
English