Abstrakt

Wiek XIX w historii Włoch był bardzo trudny i niestabilny. Na Półwyspie Apenińskim toczyły się liczne okrutne wojny, ruchy rewolucyjne, a przede wszystkim ruch zjednoczeniowy. Wspomniane ruchy oraz proces uprzemysłowienia kraju spowodowały wielką biedę w całym kraju. Odbiło się to negatywnie na edukacji młodzieży i szkolnictwie. Duża liczba dzieci i młodzieży w ogóle nie uczyła się. Sytuację tę pogarszał fakt zatrudniania kobiet w przemyśle. Okoliczności te sprowadziły włoską młodzież na manowce. Wiele osób dobrej woli i instytucji w kraju podjęło inicjatywę wobec złych tendencji na polu oświaty i szkoły. Bez wątpienia jednym z nich jest św. Jan Bosko. Zainicjował pracę z biednymi i zdeprawowanymi dziećmi Turynu. Jako młody ksiądz w latach 1841-1844 pełnił funkcję duszpasterza w jednym z turyńskich więzień, gdzie umieszczano młodocianych przestępców. Pracując jako kapelan doszedł do wniosku, że absolutnie ważne jest, aby zrobić wszystko, aby dzieci nie trafiały do ​​więzień, gdzie ulegają dalszej degradacji moralnej. Zaczął więc tworzyć odpowiednie dla młodych chłopców miejsca i ośrodki młodzieżowe, w których można im zapewnić bezpłatne wykształcenie i zdobyć kwalifikacje zawodowe. W ten sposób św. Jan Bosko założył oratoria, szkoły, szkoły wychowawcze, internaty i kolegia. Aby mieć zwolenników pracy z młodzieżą, powołał do życia Towarzystwo św. Franciszka Salezego (do pracy na rzecz nieletnich chłopców) oraz Stowarzyszenie Córek Maryi Wspomożycielki (do pracy na rzecz nieletnich dziewcząt). Stworzył też własny system wychowania zwany Systemem Prewencyjnym, oparty na rozumowaniu, religii, miłości i pomocy
młodzieży oraz stosunkach rodzinnych między chłopcami. Od 1875 roku można zauważyć ciągły rozwój Towarzystwa św. Franciszka Salezego. Społeczeństwo włoskie, wiele krajów europejskich i wiele krajów świata prosiło Jana Bosko o założenie salezjańskich przedsiębiorstw zajmujących się edukacją młodzieży w ich krajach. Miał jednak pewne realne przeszkody w realizacji swoich pomysłów w wymienionych krajach. Po prostu głównym problemem był brak wykwalifikowanego personelu do ich realizacji. Artykuł przedstawia rozwój Towarzystwa św. Franciszka Salezego w czasach, gdy Przełożonym Generalnym był św. Jan Bosko.