Abstrakt

Szum medialny wokół wykorzystywania seksualnego nieletnich przez duchownych sprawia wrażenie, jakby Kościół nie reagował na ten problem. Ta głośna i agresywna akcja środków masowego przekazu to nieprawda. Powyższy artykuł, który zawiera przegląd różnych przemówień i dokumentów papieskich, a także zaangażowanie Kurii Rzymskiej, a zwłaszcza zaangażowania Kongregacji Nauki Wiary, ukazuje bardzo aktywną i wieloaspektową odpowiedź Kościoła na ten problem. Należy podkreślić ważny wpływ papieża Benedykta XVI. Jako prefekt Kongregacji Nauki Wiary starał się w sposób konsekwentny i jednoznaczny stosować się do reguł kanonicznego prawa karnego. Wraz z rozwojem prawa powszechnego powstało prawo partykularne. Stanowi uzupełnienie ustawodawstwa ogólnego i domaga się uznania ze strony Stolicy Apostolskiej. W każdej sytuacji dotyczącej przestępstw przeciwko moralności popełnionych przez duchownych konieczne jest zmierzenie się z problemem, czyli okazanie współczucia i pomocy ofiarom oraz wyjaśnienie całej prawdy o tym, co się naprawdę wydarzyło. Jeżeli duchowny jest winny przestępstwa, to w imię miłości i prawdy konieczne jest zastosowanie kar kanonicznych. Ważną częścią rozwiązania problemu jest konsekwentne stosowanie zasad formacyjnych: właściwe rozpoznanie powołania i formacji człowieka w przestrzeni emocjonalnej i seksualnej. Wreszcie duchowni muszą intensywniej interpretować powszechne powołanie do świętości. Kryzys, który dotknął Kościół, jest także okazją do gruntownego oczyszczenia Kościoła i odnowienia zaangażowania w apostolską świętość. Poprzez głoszenie prawdy o Bogu i człowieku, a jednocześnie stawianie wymagań wiernym, zwłaszcza duchownym, Kościół prowadzi ludzi do świętości i zbawienia.