https://doi.org/10.21852/sem.2012.31.13
Celem artykułu jest wyjaśnienie problematyki dotyczącej procesu kształcenia i wychowania do ochrony środowiska życia w Drugiej Rzeczypospolitej – na wybranych przykładach twórczości Marii Arct-Golczewskiej, Zofii Bohuszewiczówny i Wandy Haberkantówny. Ich dzieła, opowiadania dla dzieci oraz podręczniki z przyrody do nauki w szkołach powszechnych i średnich były rekomendowane przez Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Służyły jako środek dydaktyczny w procesie edukacji ekologicznej, który stanowił implikację całokształtu działalności dydaktyczno-wychowawczej. Wymienione Autorki tłumaczyły na język polski i popularyzowały także dzieła zagranicznych autorów, przede wszystkim: A. E. Brehm’a, A. B. Buckley, H. Coupin’a. H. Fa-bre’a, E. Hassenpflug’a, P. Ledoux’a, G. G. Lewis’a, E. Thompson’a – co trzeba podkreślić – które także funkcjonowały jako środek dydaktyczny w Drugiej Rzeczypospolitej.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Język Polski
English