https://doi.org/10.21852/sem.2011.30.05
W katalog różnic, jakie w porównaniu z prawem łacińskim znajdujemy w Kodeksie Kanonów Kościołów Wschodnich, wpisuje się różnic odmienna regulacja dotycząca kar i grzechów zastrzeżonych. Zagadnienie to, z pogranicza prawa karnego oraz prawa o sakramentach świętych, nabiera szczególnego znaczenia w kontekście spowiedzi międzyobrządkowej. Kary latae sententiae, przewidziane w KPK, pozostają całkowicie nieznane legislacji wschodniej. Z kolei ta ostatnia przewiduje instytucję grzechów zarezerwowanych. Biorąc zaś pod uwagę, iż każdy wierny ma prawo wybrać sobie spowiednika, także innego obrządku, przed owym spowiednikiem staje szczególna trudność odpowiedzi na pytanie o zakres jego kompetencji. Przedmiotowy artykuł jest próbą znalezienie rozwiązań dla sytuacji, w której wierny katolik wschodni wyznaje grzech zastrzeżony przed spowiednikiem łacińskim, zaś wierny łaciński chce wyspowiadać się przed kapłanem wschodnim pozostając w karze kościelnej, którą zaciągnął latae sententiae.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Język Polski
English