Abstrakt

Celem artykułu jest studiowanie rzeczywistości, w której żyje i wzrasta młody Polak, oraz wyzwania, które stawia przed nim epoka i przemiany dokonujące się w naszym kraju, w Europie i na całym świecie. Proponujemy również zastanowienie się, w jaki sposób uczestniczyć w procesie wzrastania młodego człowieka. Wśród wielu propozycji kierowanych do młodych ludzi znajdują się także spotkania organizowane przez różne ośrodki duszpasterstwa młodych, istniejące przy zgromadzeniach zakonnych i instytutach życia konsekrowanego. Zostaną tu przedstawione wyniki badań przeprowadzonych w 13 takich ośrodkach w roku 2007/2008. W sposób szczególny zostanie poddana analizie jedna zmienna, to jest poszukiwanie sensu życia. W trudnym procesie dojrzewania w młodym człowieku często rodzą się pytania: „Kim jestem?”, „Po co żyję?”, „Jaki sens ma to, co czynię?”, „Jakie jest moje miejsce w świecie?”. Osoba dorosła powinna towarzyszyć młodej osobie, udzielając jej pomocy i wsparcia. Rodzi się jednak pytanie, na ile można ingerować w rozwój poszczególnych osób, w kształtowanie ich osobowości, ponieważ przez treści i wartości, proponowane podczas spotkań, w znaczący sposób wpływa się na każdego uczestnika, na jego postrzeganie świata i samego siebie. Przedstawiona analiza badań może stać się punktem wyjścia do refleksji na co zwrócić uwagę, co pogłębić, a co zmienić, by spotkania z młodzieżą uczynić jeszcze bardziej owocne, a zaproponowane sugestie mogą stać się drogowskazem, gdzie szukać jeszcze lepszych rozwiązań.