Abstrakt

Po śmierci ks. Jana Bosko przełożonym generalnym Towarzystwa św. Franciszka Salezego został ks. Michał Rua. Pozostał on na urzędzie do swojej śmierci w roku 1910. W okresie jego rządów doszło do szybkiego i znaczącego rozwoju dzieła salezjańskiego na poziomie światowym. Jednocześnie salezjanom udało się zachować wierność charyzmatowi założyciela. Taaki rozwój był możliwy między innymi dzięki wielkiemu zaangażowaniu misyjnemu salezjanów. W nurt działalności misyjnej za czasów ks. Rua włączyło się ok. 100 salezjanów Polaków. Większość z nich trafiła do Ameryki Łacińskiej, tylko nieliczni do USA, Azji i Afryki. Ich podstawowym polem pracy było zaangażowanie w nauczanie i wychowanie młodzieży w szkołach i internatach. Ten rodzaj działalności został zaprezentowany na łamach „Seminare” w roku 2010. W obecnym numerze pisma opisana została działalność pozaszkolną misjonarzy polskich, czyli ich praca w oratoriach świątecznych, na rzecz formacji powołań zakonnych i kapłańskich oraz ich zaangażowanie w opiekę i ewangelizację plemion tubylczych. Tekst wieńczy próba bilansu, ukazującego znaczenie pracy Polaków dla Zgromadzenia Salezjańskiego oraz Kościoła i społeczeństwa w środowiskach ich życia i pracy.