Opublikowane: 2023-01-20

Salezjanie w Główczycach (1950-2010), w Stowięcinie (1950-1998) oraz w Cecenowie (1950-1998)

Eugeniusz Wiązowski
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dział: Z problematyki historycznej
https://doi.org/10.21852/sem.2011.29.21

Abstrakt

W latach 1950-2010 parafię w Główczycach, w imieniu Zgromadzenia Sale-zjańskiego, obsługiwało 11 proboszczów. Z parafii tej w 1952 r. wydzielono pla-cówkę duszpasterską w Stowięcinie, a z niej w 1959 r.  placówkę duszpasterską pw. Wniebowzięcia NMP w Cecenowie. Formalne ustanowienie odrębnej parafii w Stowięcinie nastąpiło dopiero 25 stycznia 1968 r., a w Cecenowie 2 październi-ka 1973 r. Najpierw w charakterze samodzielnych wikariuszy, a po erygowaniu parafii w charakterze proboszczów parafią Stowięcino zarządzało 6, a parafią Cecenowo 9 salezjanów. Personel pomocniczy w Główczycach stanowiło 35 kapłanów ze Zgromadzenia Salezjańskiego, w Stowięcinie 7, a w Cecenowie 2. Praktykę peda-gogiczno-duszpasterską w Główczycach odbywało 16 kleryków asystentów, w Stowięcinie 17, a w Cecenowie 1. Ponadto, do pomocy duszpasterzom z Główczyc skierowano 5 koadiutorów, a do Cecenowa 1. Ostatecznie salezjanie pozo-stali tylko w Główczycach, natomiast parafie Cecenowo i Stowięcino w 1998 r. przekazano diecezji pelplińskiej. We wszystkich trzech parafiach istniały róże Żywego Różańca, salezjanie prowadzili grupy ministranckie, schole lub zespoły młodzieżowe, a w Główczycach prężnie rozwijał się ponadto Ruch Światło-Życie.

Słowa kluczowe:

salezjanie, duszpasterstwo, parafia, ksiądz, Główczyce, Stowięcino, Cecenowo

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Wiązowski, E. (2023). Salezjanie w Główczycach (1950-2010), w Stowięcinie (1950-1998) oraz w Cecenowie (1950-1998). Seminare. Poszukiwania Naukowe, 29, 301–315. https://doi.org/10.21852/sem.2011.29.21

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.