Abstrakt

Funkcją ekonoma jest administrowanie dobrami kościelnymi należącymi do religijnych osób prawnych. Prawo kanoniczne rości sobie pretensje do ustalania pozycji ekonomisty. Szczegóły dotyczące wymagań dotyczących stanowiska ekonoma i jego zadań zawarte są w prawie własnym instytutu zakonnego. Dokonany w powyższym artykule przegląd prawa własnego Towarzystwa św. Franciszka Salezego ujawnia jego zgodność z powszechnym prawem Kościoła. Ekonom generalny wybierany jest na radzie generalnej, pozostałych administratorów powołuje się po uprzedniej konsultacji. Stanowisko Econom to kadencja. Prawo własne szczegółowo określa zadania ekonomów na poziomie biura centralnego Towarzystwa św. Franciszka Salezego, prowincji i jednego domu. Zapisy konstytucyjne tego instytutu mocno podkreślają duchowe znaczenie administracji. Dobra doczesne służą realizacji charyzmatu, podporządkowane są wychowaniu młodzieży i ewangelizacji. Św. Jan Bosko, założyciel salezjanów, z jednej strony pokładał ufność w Bożej Opatrzności i pomocy Maryi Wspomożycielki. Z drugiej strony był rozważnym i przewidującym administratorem, który chodził po ziemi. Ministerstwo Gospodarki jest trudne. Ich praca we współczesnym świecie, a więc także w gąszczu krajowych norm prawnych i administracyjnych, wymaga ciągłego pogłębiania wiedzy. Dlatego ekonomiści, aby sprostać swoim zadaniom, potrzebują pewnych nadrzędnych inicjatyw, takich jak szkolenie teoretyczne i praktyczne, publikowanie literatury pomocniczej itp. Jednocześnie wierność normom prawnym (kanonicznemu, powszechnemu i własnemu) pozwoli salezjanom wypełniać ich misję kościelną.