Abstrakt

W roku 2010 Zgromadzenie Salezjańskie obchodzi 100. rocznicę śmierci bł. Michała Rua, pierwszego następcy Ks. Bosko na stanowisku Przełożonego Generalnego Salezjanów. Ks. Rua przeprowadził salezjanów przez trudny okres przejścia od czasów charyzmatycznych Założyciela do wiernych praktykujących charyzmat Ks. Bosko. Jednym z przejawów tej dynamicznej wierności był rozwój salezjańskiego dzieła misyjnego. Ksiądz Rua nie tylko animował ilościowego wzrostu obecności salezjańskiej w nowych fundacjach w Ameryce Łacińskiej, USA, Afryce, Azji i Europie, ale dołożył wszelkich starań, aby zostało to zrobione zgodnie ze strategią misyjną zaproponowaną przez Ks. Bosko. Założyciel Salezjanów pragnął ewangelizować poprzez wychowanie. Dlatego wszędzie tam, gdzie przybywali misjonarze salezjańscy, powstawały wszelkiego rodzaju szkoły, internaty i oratoria. Praca salezjańska była chętnie przyjmowana nawet przez często wrogie Kościołowi władze i miejscową ludność nierzadko przez sekularyzację. Polegał na tym, aby, jak zwykł mówić Ks. Bosko, „przeniknąć grunt nieprzyjaciela poprzez wychowanie, posyłając przed ewangelizatorami rzesze młodzieży”. W okresie działalności ks. Rua Rua do realizacji tego programu blisko salezjanie z Włoch i wywodzący się z innych krajów przyłączyło się blisko 100 misjonarzy z Polski. Liczba polskich salezjanów była druga zaraz po Włochach. Niniejszy artykuł ukazuje szczegóły ich zaangażowania w program misyjny salezjanów w okresie rektoratu ks. na misjach. Artykuł kończy się próbą syntetycznej oceny zaangażowania Polaków w realizację salezjańskiego programu misyjnego poprzez edukację szkolną w okresie Rua ks. Rua.