Abstrakt

Działając na rzecz poprawy życia osób niepełnosprawnych, niezwykle ważne jest zapewnienie im poczucia bezpieczeństwa i stworzenie łatwiejszych warunków do przezwyciężenia trudnych sytuacji życiowych. Bycie osobą niepełnosprawną zawsze wiąże się z trudnymi sytuacjami i doświadczeniami, związanymi z rzeczywistą niepełnosprawnością i faktem niepełnej sprawności. Konieczność zaakceptowania nieodwracalnego status quo oraz faktycznych zdolności i możliwości, jakie te osoby jeszcze posiadają, jest jednym z warunków wejścia osób niepełnosprawnych na ich drogę rozwoju i stanowi podstawę ich praktycznej adaptacji. System wsparcia społecznego pełni ważną rolę w procesie adaptacji, gdyż stanowi czynnik redukcji stresu, który przyczynia się do wzmocnienia odporności jednostki, a także czynnik, który przyczynia się do przekształcenia niektórych potencjalnych zasobów ludzkich w te, które są praktycznie stosowane w skutecznym i adaptacyjnym postępowaniu w trudnych sytuacjach. Wsparcie osób niepełnosprawnych zakłada takie formy pomocy, które wskazywałyby na optymalną możliwość samodzielnego, aktywnego i twórczego życia przy wykorzystaniu istniejących i zachowanych zdolności, tak aby osoba ta mogła rzeczywiście być i czuć się użytecznym i wartościowym członkiem społeczeństwa, a więc mogli korzystać z dóbr kulturowych i cywilizacyjnych oraz uczestniczyć w ich tworzeniu.