Abstrakt

Biskup Józef Sebastian Pelczar był pierwszym współtwórcą salezjańskiego zakładu wychowawczo-duszpasterskiego w Przemyślu. Był jednocześnie wielkim dobroczyńcą salezjanów. Podarował 33 tys. koron, następnie wikariusz katedry przemyskiej – ks. kanonik Karol Krementowski – zaoferował 15 tys. koron, za które zakupiono 5-hektarową działkę z bungalowem i nieruchomością rolną na lewobrzeżnej części Przemyśl. Majątek ten nadał wspomnianemu biskupowi salezjanom osiedlającym się nad Sanem w Przemyślu w 1907 roku. Pierwszym promotorem i kierownikiem placówki dla młodzieży był ks. August Hlond, późniejszy prowincjał salezjanów polskich w Wiedniu. Był także administratorem apostolskim i biskupem diecezji katowickiej, arcybiskupem gnieźnieńskim i poznańskim, prymasem Polski, kardynałem i arcybiskupem gnieźnieńskim i warszawskim. Z domem w Przemyślu związani byli wybitni współbracia salezjanie, jak: prowincjał ks. Antoni Hlond (Chlondowski) i ks. Adam Cieślar; męczenników oświęcimskich: czcigodnego ks. Józefa Kowalskiego i ks. Władysława Deca oraz wybitnych muzyków, nauczycieli Szkoły Organistów ks. Zdzisława Kasprzaka (Idzi Mańskiego) i ks. Jana Bednarza. Dlatego w ciągu stuletniej obecności salezjanów w Przemyślu z miejscem tym związanych było wielu wybitnych i zasłużonych księży różnych zakonów i diecezji przemyskiej.