Opublikowane: 2006-06-30

Eklezjotwórczy charakter Eucharystii jako ofiary

Bogusław Migut
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dział: Z problematyki teologicznej
https://doi.org/10.21852/sem.2006.23.02

Abstrakt

Jan Paweł II, mówiąc o eklezjogennej roli Eucharystii, podkreśla jej znaczenie zjednoczenia z Chrystusem, czyli komunii. Eucharystia, będąc komunią z Chrystusem, buduje Kościół. Jednak w porządku ontologicznym, ze wszystkich trzech wymiarów Eucharystii (wspomnienie, ofiara, bankiet), Jan Paweł II rozważa wymiar ofiary [ofiary wymiar] jako najważniejszy. Na tej podstawie nasuwa się następujący wniosek. Fundacja komunii jest ponownym przedstawieniem ofiary Chrystusa na krzyżu i tej ofiary przyłączali się ludzie wszystkich czasów. Budowanie Kościoła przez komunię jest rezultatem, który osiąga się poprzez ponowne przedstawienie i dokonanie ofiary Chrystusa. Ze strony wierzących na tę budowlę składa się Kościół w świadomym włączeniu ich duchowych ofiar w jedyną ofiarę Chrystusa i na Chrystusa częścią – w zjednoczeniu tych ofiar z Jego własną ofiarą. Nie da się ostatecznie rozdzielić eklezjogenną moc ofiary od mocy uczty, ponieważ wzajemnie się na siebie nakładają Natura. Eucharystia buduje komunię horyzontalną (komunię między ludźmi), zapoczątkowaną od komunii wertykalnej (komunii z Bogiem) i prowadzącej do niej.

Słowa kluczowe:

Eucharystia jako uczta, Eucharystia jako ofiara, budowanie Kościoła, ofiara krzyżowa, ofiara duchowa, logike latria, kapłaństwo Chrystusa, kapłaństwo wspólne, kapłaństwo służebne

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Migut, B. (2006). Eklezjotwórczy charakter Eucharystii jako ofiary. Seminare. Poszukiwania Naukowe, 23, 11–28. https://doi.org/10.21852/sem.2006.23.02

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.