Abstrakt

Ten wkład podkreśla możliwości, jakie pielgrzymki religijne oferują dla ewangelizacji dzisiejszego świata. Autor wychodzi od rozważań nad wymiarami tego zjawiska religijnego: co roku na całym świecie  przybywa 240 milionów pielgrzymów, z czego 150 to chrześcijanie. Wśród katolików uprzywilejowanymi celami są sanktuaria maryjne, wśród których wyłaniają się przede wszystkim Lourdes, Jasna Góra, Fatima i Guadalupe. W ostatnich latach pielgrzymkom poświęcono kilka międzynarodowych kongresów organizowanych przez Papieską Radę ds. Duszpasterstwa Emigrantów i Turystów. Pierwszy odbył się od 2 do. 4 września 1996 w Mariapocs na Węgrzech. Druga, podczas której zgromadzili się przedstawiciele miast pielgrzymkowych, odbyła się w Loreto we Włoszech w 1995 roku, trzecia natomiast, z udziałem tych samych uczestników co poprzednio, w Altötting w Niemczech w 1997 roku. W trakcie prac kongresów wielokrotnie podkreślano, że pielgrzymki i turystyka religijna staną się w niedalekiej przyszłości jedną z najpopularniejszych form duszpasterstwa. Dzisiejsi ludzie nie tylko chętnie podróżują, ale w swoich podróżach często szukają okazji do duchowego wzbogacenia się. Sanktuaria swoim klimatem, gościnnością, modlitewną atmosferą  sprzyjają otwartości na Słowo Boże i uczestnictwu w sakramentach. Są więc ważnym miejscem ewangelizacji. Według wielu jest to znak żywotności Kościoła. Autor kończy swoje rozważania krótkim zarysem sytuacji sanktuariów maryjnych w Polsce prowadzonych przez salezjanów.