Abstrakt

W Ewangelii Łukasza 2, 7 Syn Maryi urodzony w Betlejem został nazwany „Pierworodnym”, rozumianym zwykle w sensie dosłownym, podczas gdy istnieją powody, by „podejrzewać” wyraźną intencję Autora, aby temu terminowi, historycznie ugruntowanemu i uzasadnionemu, nadać głębszy sens, a mianowicie sens teologiczny. Autor artykułu podjął się wykazania teologicznej treści słowa „pierworodny” w Łk 2,7, analizując materiał filologiczny i historyczny Starego Testamentu oraz powtarzalność tego terminu w Nowym Testamencie. Z przeprowadzonej analizy wynika, że ​​Łukasz jako historyk i teolog przypisuje pierworodnemu rolę tytułu chrystologicznego, naładowanego treścią teologiczną. Zatem bezwzględne użycie terminu „pierworodny” w Łk 2,7 (bez elementów wyjaśniających, jak na przykład w Rz 8,29; Kol 1,15 itd.) zachęca nas do traktowania go jako tytułu Chrystusa par excellence. Tylko On jest Pierworodnym. Tytuł ten należy do Niego z dwóch powodów: jako Pierworodnego i Jedynego Syna Ojca niebieskiego oraz jako Pierworodnego i Jedynego Syna Maryi.