Abstrakt

Marzeniem autora artykułu jest, aby kiedyś powstał słownik polskich misjonarzy salezjańskich. Przyczynkiem do tego ogromnego i przerastającego możliwości jednego człowieka dzieła mają być artykuły o misjonarzach w Chinach („Seminare” 1967) i w Indiach. Z tego, co wyżej powiedziano wynika, że żaden •/, naszych misjonarzy w Indiach nie został biskupem, choć ks. Piasecki był bardzo blisko tej godności. Nikt też nie został inspektorem, choć ks. Piasecki piastował przez 10 lat odpowiedzialny urząd dyrektora administracyjnego i radcy inspektorialnego. On też był najdłużej dyrektorem misji i domu zakonnego, bo aż 28 lat. Dał się poznać jako znakomity organizator pracy misyjnej i budowniczy kościołów, seminariów, szkół. Dyrektorem dwa lata domu w Tanjore był ks. Dehlert. Choroba przerwała dobrze zapowiadającą się pracę misyjną. Również choroba wytrąciła z wiru pięknie rozwijającej się pracy misyjnej ks. Piesi ura, który ostatnie cztery lata życia spędził sparaliżowany w szpitalu. Był doskonałym administratorem i proboszczem. Choroba zmusiła ks. Klimczyka do powrotu do ojczyzny a ko. Klemensa Hlonda do zmiany pola pracy misyjnej - przeniósł się do Afryki. Ks. Bazgier był nie tylko proboszczem - misjonarzem, ale też przez wiele lat profesorem filozofii i teologii w naszych i diecezjalnych seminariach. Wykładał po łacinie. Był też cenionym spowiednikiem i ojcem duchownym osób Bogu poświęconych. On też był przez krótki czas kapelanem wojskowym. Ks. Piesiur, ks. Bazgier, ks. Dehlert i ko. Hlond nie odwiedzili nigdy ojczyzny. Ks. Piasecki był tylko raz. Ks. Klimczyk wyjeżdżał na misje dwa razy, bo w 1939 r. zaskoczyła go w Polsce w czasie odwiedzin wojna. Drugi raz wyjechał po 8 łatach w 1947 r. Ks. Piasecki pochodził z Wielkopolski, ks. Dehlert z Warmii, ks. Piesiur, ks.Bazgier, ko Hlond ze Śląska a ks. Klimczyk z Małopolski. Najpóźniej, bo w 49 roku życia wyjechał na misje ks. Bazgier, w 47 roku życia ko. Hlond, w 37 roku życia ks. Piesiur, w 36 roku życia ks. Klimczyk, w 34 roku życia ks. Dehlert i w 33 roku życia ks. Piasecki. Historia pracy misyjnej polskich salezjanów zakończyła się w 1965 r. wraz ze śmiercią ks. Bazgiera, Żyją do dziś we wspomnieniach i w dziełach, które stworzyli. Trud misyjny podjęli wychowani przez nich salezjanie hinduscy.