Abstrakt

Niniejszy artykuł jest kontynuacją tematu dotyczącego retrospektywnego wizerunku katechety. Autor najpierw przypomina specyficzną misję katechety, jako powołanie ze strony Chrystus i Kościół. Podkreśl, że katechetę najczęściej nazywa się nauczycielem, wychowawca i świadek. To polecenie wynika z odpowiedzi katechetów. Bardzo bogaty obraz dzisiejszych katechetów został zaczerpnięty z badania odpowiedzi 800 uczniów czterech środowisk (dwie ostatnie klasy gimnazjum, liceum i technikum). Ankietowani postrzegają katechetę jako nauczyciela wiary, doradcę, człowieka z powołania. W ich ocenie są bardzo surowe. Głosowanie summa cum laude, które od nich otrzymali tylko 20-25% od katechetów. Za najważniejsze elementy pracy katechetycznej uważają: umiejętność przekazywania treści katechezy, dobry kontakt z uczniami, dobry charakterja cierpliwość, wiara, humor i inne. W szkole widzą katechetę jako nauczyciel wiary, wychowawca i świadek Chrystusa i Kościoła. Ważne też są relacje katechetów z uczniami poza szkołą. Dokładniej studenci charakteryzują katecheta jak nauczyciel, mniej jak wychowawca czy świadek. Zewnętrzna twarz katechety, przynajmniej dla połowy badanych w ogóle nie dotyczy. Wśród negatywnych znaków, które najbardziej irytują, respondenci wymienili: la arogancja, surowość, nieumiejętność radzenia sobie z uczniami, niecierpliwość, donośny głos, niesprawiedliwość, brak humoru i inne. Ogólnie widać, że przy badaniu chcą widzieć w katechecie dobrego człowieka i autentyczny chrześcijanin.