Opublikowane: 1997-06-30

Kanoniczność i natchnienie Księgi Syracydesa

Andrzej Kondracki
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dział: Z problematyki teologicznej
https://doi.org/10.21852/sem.1997.09

Abstrakt

Artykuł ten jest próbą odpowiedzi na pytanie, który tekst Ben Siry jest natchniony i jaki kanoniczny. Wiemy, że w przypadku Księgi Ben Siry Tradycja dała nam dwa rodzaje tekstu. The forma krótsza, nawiązująca do hebrajskiego oryginału Ben Sira, a forma dłuższa – prawdopodobnie tzw wynikiem późniejszej rewizji tekstu hebrajskiego. Te dwa typy są potwierdzone w rękopisach hebrajskich z Kairskiej Genizy. Greckie manuskrypty uncjalne mają krótszą formę, wiele greckich kursyw postępuj zgodnie z dłuższą formą, a także wersją łacińską i syryjską. Według Rady ds Trydenta dłuższa forma jest kanoniczna, ponieważ zachowała się w łacińskiej wersji Wulgaty. Ale Tradycja zna oba rodzaje tekstu, a wiele współczesnych przekładów w sposób szczególny wybiera ten krótsza forma. Krótsza forma ma około 150 wersów więcej i przedstawia rozwinięcie myśl teologiczna. Nie jest to kwestia krytyki tekstu, ale trzeba wybrać jedną z nich ich. Czy to wyklucza od innych natchnienie i kanoniczność? Ten artykuł proponuje używaj obu typów, uważając oba za inspirowane. Inspiracja biblijna jest w tym poglądzie nieustannej pomocy i współpracy Ducha Świętego w długim procesie formacji i przekaz tekstu biblijnego.

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Kondracki, A. (1997). Kanoniczność i natchnienie Księgi Syracydesa. Seminare. Poszukiwania Naukowe, 13, 113–120. https://doi.org/10.21852/sem.1997.09

Cited by / Share

Licencja

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.