Istniejące publikacje teologiczne na ten temat są zbyt ogólne i niewiele wnoszą do problemu. Autor przez okres prawie dwudziestu lat pracował jako duszpasterz młodzieży szybkich zmian w Kościele. Dzięki temu jest w stanie sformułować pewne postulaty praktyczne. Rozpoczyna od wyjaśnienia treści dwóch podstawowych terminów „młodość” i „uczestnictwo” w życiu liturgia. Następnie omawia zmiany w uczestnictwie młodzieży w liturgii w Polsce i rozważa zalety i wady zmienionej sytuacji. Wreszcie on wysuwa kilka postulatów mających na celu ożywienie udziału młodzieży w liturgii eucharystycznej. Autor uważa, że księża powinni: korzystać z doświadczenia ks wiele małych grup i wspólnot oraz dorobek Deuterokatechumenizmu („Oazy”) ruch; wysyłać młodzież na rekolekcje, pielgrzymki, dni modlitwy i inne zakony wydarzeniach, a następnie gromadzić uczestników we wspólnotach, które odprawiałyby określone liturgie Funkcje; zachować Mszę dla młodych, przygotować liturgię z młodzieżą i zwrócić się do homilia do nich; kształtować właściwe usposobienie wewnętrzne, między innymi poprzez ciszę, która powinien odzyskać swoje miejsce w liturgii; starać się usunąć wszelkie elementy paternalizmu i sztuczności z liturgii, aby odpowiedzieć na potrzebę szczerości młodych ludzi, autentyczność i bunt przeciw hipokryzji; obudzić poczucie tajemnicy i sacrum, co jest tak ważne w epoce zniesienia tajemnicy i schlebiania profanum.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.