Abstract

Niniejszy artykuł ukazuje nową formę działań służących przywracaniu jedności w rodzinach przez inicjatywę pojednania międzypokoleniowego. Podejmowana jest ona przez zespoły osób dorosłych, występujących w zastępstwie rodziców tychże młodych. Opracowanie jest rozwinięciem treści zawartych w prezentacji plakatowej przedstawionej przez autorów podczas Międzynarodowej Konferencji Ochrona Życia i Zdrowia Dzieci w Okresie Prekoncepcyjnym, Pre- i Postnatalnym (KUL, 25.03.2013). Pokazuje genezę podjęcia tematu, doświadczenia, narzędzia, metodologię wykonania oraz efekty i oczekiwania. Z przepraszaniem dzieci przez rodziców można spotkać się w niektórych publikacjach o wychowaniu dzieci. Znajdują się tam wskazówki, żeby za błędy rodzicielskie dzieci przepraszać nie tylko na bieżąco, ale również przy okazji zgłaszania im konkretnego zwrotu w praktyce wychowawczej. Zwykle oznacza to specjalne przeproszenie ich za wszystko, co dotąd było nie tak. Istnieje jednak jeszcze jakby wyższy poziom działań rodzicielskich ku odbudowaniu harmonii i jedności z dzieckiem, rodzaj szczególnego aktu duchowego uporządkowania postaw rodzicielskich.  Artykuł pokazuje możliwość dokonania takiego kroku wobec tych młodych, którzy nie doświadczyli i mają małe szanse doświadczyć ww. postawy ze strony własnych rodziców. Niezwykle ważne są też dalsze kroki: po takim akcie przeproszenia/przebaczenia konkretna młoda osoba zostaje posłana, aby w pokorze pojednać się z rodzicami. Nie tylko zostaje przerwany rodzinny łańcuch zranień i wypełnia się zapowiedź proroka Malachiasza o zwróceniu serc ojców ku synom, a synów ku ich ojcom – ale także uzdrowienie obrazu ojcostwa pomaga tym młodym otworzyć się na Boga.