Młodzi Polacy opuszczający ojczyznę w celach zarobkowych zmuszeni są do mierzenia się z nową rzeczywistością kulturową i społeczną. Poczucie odrębności w nieznanym wcześniej środowisku wpływa na rodzaj posiłków wybieranych przez migrantów, a wzory kulinarne stają się elementem procesu lokalizacji w warunkach postępującego ujednolicenia kulturowego. Niniejszy artykuł przedstawia współczesną migrację młodych Polaków w Irlandii z perspektywy ich wyborów żywieniowych. Jest także próbą przedstawienia dwóch perspektyw – akulturacji oraz „społecznego zakotwiczenia” w kontekście badań nad współczesnymi migracjami. Zwyczaje i praktyki skupione wokół jedzenia, uwikłane w system wzajemnych relacji i interakcji, mają determinujący wpływ na poczucie identyfikacji społeczno-kulturowej danej grupy. Zachowania konsumenckie młodych Polaków w Dublinie łączą się z silnym związkiem migranta z ojczyzną, a stół w sposób metaforyczny staje się elementem pomagającym odnaleźć się w obcej rzeczywistości kraju przyjmującego. Pomiędzy emigrantem a krajem pochodzenia występuje silny związek przejawiający się m.in. w codziennych wyborach żywieniowych. Wzory kulinarne są elementami „zewnętrznymi” współczesnych tożsamości jednostkowych, społecznych i zbiorowych, a sytuacja migracji podkreśla ich znaczenie w procesie adaptacyjnym.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.