Abstract

Od pewnego czasu można obserwować w Polsce ożywienie dyskusji i działań w zakresie problemu równości płci oraz roli kobiety w rodzinie i na rynku pracy. Pojawia się także coraz więcej opracowań i badań poświęconych tej tematyce, a wśród nich są te lepsze – rzetelne, poparte tzw. twardymi danymi i pogłębionymi analizami oraz te, których rola ogranicza się do zabrania głosu w sprawie. Do tej pierwszej grupy można zaliczyć publikację kilku autorek (wszystkie panie są pracownicami naukowo-dydaktycznymi ze stopniem naukowym doktora) pod redakcją Kingi Lendzion oraz Olgi Kotowskiej-Wójcik zatytułowaną Waleczny duch kobiety. Społeczno-ekonomiczne aspekty ról kobiecych. Książkę rozpoczyna wstęp (s. 7–19), w którym redaktorki przybliżają cel publikacji rozpoczynającej cykl wydawniczy zainicjowany przez Zespół ds. Dobrych Praktyk na Wydziale Nauk Historycznych i Społecznych UKSW oraz charakteryzują działalność zespołu1. Jak piszą redaktorki, publikacja jest owocem dyskusji toczącej się wokół zagadnień podjętych podczas międzynarodowej konferencji współorganizowanej przez Zespół ds. Dobrych Praktyk z cyklu zatytułowanego Kobieta w nauce. „Jej celem jest archiwizacja wypracowanych rozwiązań oraz umożliwienie szerszego dyskursu wokół sygnalizowanych obszarów tematycznych” (s. 8). Celem zasadniczym jest zatem promowanie kobiet w nauce oraz poszukiwanie i wskazywanie możliwych rozwiązań wszelkich trudności i dylematów związanych z godzeniem ról, jakie kobieta ma do spełnienia jako żona, matka i pracownica (naukowiec). Redaktorki wskazują na podejmowanie tej problematyki we wszystkich obszarach polityki Unii Europejskiej, zwłaszcza w zakresie badań naukowych i innowacji. Przywołują także apel przedstawicieli Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego do Parlamentu Europejskiego oraz rządów państw członkowskich „o wypracowanie i implementację sposobów zapewnienia równowagi pomiędzy pracą a życiem rodzinnym poprzez opracowanie i wdrożenie polityki prorodzinnej dotyczącej naukowców obu płci. Za najistotniejszą w tym zakresie uznano możliwość satysfakcjonującego godzenia życia zawodowego z rodzinnym” (s. 9).