Bonowicz W. (2002). Tischner. Kraków: Znak.

Dąbrowski S. (2012). Krytyczna pedagogika religii. „Ars Educandi”, nr 9, s. 90–111.

Dąbrowski S. (2016a). Pedagogika religii Józefa Tischnera. W poszukiwaniu nowego modelu edukacji religijnej. Słupsk: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pomorskiej w Słupsku.

Dąbrowski S. (2016b). Strategie komunikacji w ruchu slow odpowiedzią na wyzwania edukacji międzykulturowej XXI wieku. „Multicultural Studies”, nr 1, s. 115–130.

Dymarski Z. (1998). Debata księdza Józefa Tischnera ze szkołą lubelską. „Logos i Ethos”, nr 1, s. 235–245.

Gabrysz J. (2013). Stanowisko Józefa Tischnera wobec tomizmu. „Tarnowskie Studia Teologiczne”, nr 32, s. 3–19. DOI: https://doi.org/10.15633/tts.318

Gogacz M. (1967). Aktualne dyskusje wokół tomizmu. „Zeszyty Naukowe KUL”, nr 3, s. 59–70.

Grygiel S. (1970). Język filozofii a język Objawienia. „Znak”, nr 193–194, s. 1004–1007.

Horowski J. (2008). Pedagogika tomistyczna a pedagogika wartości. „Paedagogia Christiana” nr 21, s. 241–255. DOI: https://doi.org/10.12775/PCh.2008.015

Horowski J. (2015). Wychowanie moralne według pedagogiki neotomistycznej. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Jawor M. (2013). Spór Józefa Tischnera z tomizmem – między konfrontacją a dialogiem. „Filozofia Chrześcijańska”, nr 10, s. 211–227. DOI: https://doi.org/10.14746/fc.2013.10.13

Kamiński S. (1967). Aparatura pojęciowa teologii a filozofia. „Znak”, nr 157–158, s. 897–904.

Krąpiec M. A. (1967). Religia a nauka. „Znak”, nr 157–158, s. 861–887.

Milerski B. (2011). Hermeneutyka pedagogiczna. Perspektywy pedagogiki religii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe ChAT.

Obrycka M., Dąbrowski S. (2018). Pedagogika religii jako subdyscyplina nauk o edukacji – między inkluzją a ekskluzją w badaniach edukacyjnych. „Karto-Teka Gdańska”, nr 2, s. 2–18.

Półtawski A. (1970). O metodzie naukowej, pogańskim realizmie i chrześcijańskim idealizmie. „Znak”, nr 193–194, s. 991–999.

Salij J. (1970). Duch prawdy, duch wolności. „Znak”, nr 193–194, s. 1001–1004.

Stępień A. B. (1967). Filozofia jako ostateczna płaszczyzna dyskusji światopoglądowych. „Znak”, nr 157–158, s. 887–897.

Stępień A. B. (1970). Przedwczesne podzwonne tomizmowi? „Znak”, nr 193–194, s. 999–1001.

Szary S. (2014). Paideia w kontekście filozoficznej polemiki ks. Józefa Tischnera z Tomizmem. W: Krasnodębski M. (red.). Myśl pedagogiczna neoscholastyki i tomizmu. Warszawa: Wydawnictwo SWPR.

Tischner J. (1967). W kręgu spraw psychologii i filozofii. „Znak”, nr 151, s. 80–105.

Tischner J. (1968). Prolegomena chrześcijańskiej filozofii śmierci. „Znak”, nr 166, s. 422–440.

Tischner J. (1970a). Schyłek chrześcijaństwa tomistycznego. „Znak”, nr 187, s. 1–20.

Tischner J. (1970b). O co właściwie chodzi? „Znak”, nr 193–194, s. 1013–1027.

Tischner J. (2002). Myślenie według wartości. Kraków: Znak.

Tischner J., Zbigniew N., Sławomir S. (1995). Świat się zmienił na lepsze – rozmowa. „Więź”, nr 11, s. 29–44.

Wadowski J. (1999). Dramat pytań egzystencjalnych: Ks. Józefa Tischnera filozofia dramatu jako próba odpowiedzi na pytania egzystencjalne. Wrocław: Papieski Fakultet Teologiczny.

Wilczek A. (2009). W poszukiwaniu prawdy o człowieku, spór księdza Józefa Tischnera z tomizmem. „Czasopismo Filozoficzne”, nr 4–5, s. 52–72.

Zambrzuski M. (2012). Cienie bez jaskini – spór M. Gogacza i J. Tischnera o charakter filozofii. W: Klimski T. A., Andrzejuk A. J. (red.). Filozofia i mistyka, Wokół myśli Mieczysława Gogacza. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego.

Zdybicka Z. (1968). Tomizm a aggiornamento myśli chrześcijańskiej. „Znak”, nr 168, s. 780–792.

Znaniecka M. (2017). Praktyki kontemplatywne w edukacji. Próba scalenia sfragmentowanego podmiotu, poznania i wspólnoty. W: Dąbrowski S., Obycka M. (red.). Edukacja, wartości, kontrowersje. Gdańsk: Wydawnictwo Naukowe Katedra.