Opublikowane: 2017-07-17

Reforma papieskich instytucji do spraw komunikacji społecznej

RAFAŁ KAMIŃSKI
Prawo Kanoniczne
Dział: Rozprawy i Artykuły
https://doi.org/10.21697/pk.2017.60.2.03

Abstrakt

Wraz z pojawieniem się nowego środka przekazu jakim stał się film i upowszechnieniem się na świecie kinematografii, w Kościele wzrastała świadomość  i potrzeba zainteresowania się nowymi technologiami oraz stworzenia w ramach struktur Stolicy Apostolskiej instytucjonalnej ochrony wiernych przed szkodliwym wpływem niewłaściwych treści, a także w celu propagowania treści pożytecznych.

W tym celu na przestrzeni lat tworzono specjalne instytucje, które w strukturach Kurii Rzymskiej zajmowały się wprost problematyką mediów. Początkowo zadanie to podejmowała Papieska Komisja, która przez kilkanaście lat podlegała ciągłym modyfikacjom (od 1948 roku do 1964 roku), natomiast od 1964 roku do roku 2015 mieliśmy do czynienia z działaniami Papieskiej Rady Środków Społecznego Przekazu.

Ostatnim reformatorskim akcentem na tym polu, jest powołanie przez Papieża Franciszka 27 czerwca 2015 roku Sekretariatu do spraw Komunikacji. Podobnie jak poprzedzające go instytucje do spraw komunikacji społecznej, w dalszym ciągu ma on współpracować w dziedzinie środków komunikacji społecznej z Sekretariatem Stanu, jednocząc w sobie wszystkie instytucje medialne Stolicy Apostolskiej.

Słowa kluczowe:

komunikacja społeczna, środki społecznej komunikacji, Sekretariat do spraw komunikacji, Papieska Rada Środków Społecznego Przekazu

Pobierz pliki

Zasady cytowania

KAMIŃSKI, R. (2017). Reforma papieskich instytucji do spraw komunikacji społecznej. Prawo Kanoniczne, 60(2), 35–52. https://doi.org/10.21697/pk.2017.60.2.03

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.