Opublikowane: 2022-10-03

Arcybiskup Antoni Baraniak jako członek Episkopatu Polski, cz. II (1967-1977)

Rafał Maciej Łatka
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dział: Z problematyki historycznej
https://doi.org/10.21852/sem.2020.01.10

Abstrakt

Poniższy artykuł opisuje rolę abp. Antoniego Baraniaka w Episkopacie Polski w ostatniej dekadzie życia metropolity poznańskiego. Jest kontynuacją analizy opublikowanej w 2019 r. na łamach „Seminare”. Mimo upływu wielu lat od śmierci niezłomnego biskupa nie doczekał się on swojej pełnej biografii. Tekst ma wypełnić ten brak w zakresie aktywności wśród polskich biskupów w latach 1967-1977. Metropolita poznański dał się poznać jako wybitna postać w pracach na forum Komisji/Rady Głównej oraz Konferencji Plenarnej Episkopatu. Cieszył się pełnym zaufaniem innych hierarchów i kard. Stefana Wyszyńskiego, którego był jednym z najważniejszych współpracowników. Z Prymasem Tysiąclecia łączyła go wizja działalności Kościoła w realiach komunistycznej dyktatury oraz zdecydowane podejście do polityki wyznaniowej władz PRL. Było to szczególnie widoczne w latach siedemdziesiątych, gdy obaj hierarchowie nie dali się nabrać na złudne deklaracje ekipy partyjnej Edwarda Gierka.

Słowa kluczowe:

Antoni Baraniak, Episkopat Polski, Rada Główna, prymas Stefan Wyszyński, władze

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Łatka , R. M. (2022). Arcybiskup Antoni Baraniak jako członek Episkopatu Polski, cz. II (1967-1977) . Seminare. Poszukiwania Naukowe, 41(1), 129–140. https://doi.org/10.21852/sem.2020.01.10

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.