Abstrakt

Obcowanie świętych w celebracji tajemnicy Chrystusa. Analiza liturgiczno-teologiczna rytuału egzorcyzmów wydana po reformie Vaticanum II w perspektywie communio sanctorum jako prawdy wiary chrześcijańskiej. Intencją kultu świętych jest adoracja Boga i uświęcenie człowieka przez życie w pełni zgodne z wolą Bożą i naśladowanie tych cnót, które były wybitnymi uczniami Pana. Dlatego też nasze relacje z mieszkańcami nieba, pozwalające pojąć je w pełniejszym świetle wiary, nie tylko nie zubażają kultu adoracji, który przez Chrystusa w Duchu oddajemy Bogu Ojcu, ale wręcz go wzbogacają. Prawdziwy kult świętych polega nie tyle na częstym powtarzaniu aktów zewnętrznych, ile raczej na intensyfikacji czynnej miłości, która powinna znaleźć wyraz w prowadzeniu życia chrześcijańskiego. Kim są „święci” dla chrześcijanina? Co oznacza dla chrześcijanina kultywowanie kultu świętych? Na czym opiera się ten kult? Jakie znaczenie ma kult świętych w globalnej dynamice życia z wiarą? Przedmiotem badań stały się eukologiczne teksty Rytuału Rzymskiego, aby móc odkryć teologiczny obraz całej communio sanctorum. Intencją tego artykułu jest pogłębiona analiza liturgiczno-teologiczna rzymskiego rytuału egzorcyzmów, redagowanego po reformie Vaticanum II w perspektywie communio sanctorum jako prawdy chrześcijaństwa. Intencją było wyeksponowanie i wskazanie bogactwa treści eukologicznych. Uznając, że liturgia jest jednym ze źródeł teologii, przybliżając liturgiczno – teologiczną treść Rytuału egzorcyzmów, chcieliśmy lepiej pokazać, w jaki sposób doktryna Kościoła odbija się w liturgii i silnie wsiąka . Analiza Rytuału egzorcyzmów w perspektywie communio sanctorum powinna pomóc w lepszym zrozumieniu starożytnego aksjomatu: lex orandi, lex credendi.