Abstrakt

W pierwszych wiekach chrześcijańska formacja w życiu Kościoła iw domu opierała się na Biblii. Za najdoskonalszą katechezę uważano słuchanie Słowa Bożego, rozważanie go, przyjmowanie go i wprowadzanie w życie. Pismo Święte zajmowało pierwsze miejsce w nauczaniu, wychowaniu i życiu codziennym. Również współczesna katecheza powinna pozostawać w ścisłym związku z Pismem Świętym. Bez Słowa Bożego obecnego w Biblii katecheza byłaby działalnością nieskuteczną. Kościół posoborowy odkrył na nowo, że wspólnota ma nieocenioną wartość dla katechetycznej posługi duchowej. Tak jak nie można sobie wyobrazić wspólnoty chrześcijańskiej bez dobrej katechezy, tak nie można sobie wyobrazić dobrej katechezy bez udziału wspólnoty. Nie można nie docenić znaczenia wspólnoty w katechetycznym głoszeniu Słowa Bożego. Głoszenie Słowa Bożego w katechezie jest skierowane nie tylko do poszczególnych osób, ale do całej wspólnoty. Są właściwymi adresatami orędzia zbawienia, przyczyniając się do wzrostu wspólnoty wiary. Wspólnota, w której głoszone jest Słowo Boże, pomnaża skuteczność formacyjną swoich członków, stwarza warunki do pogłębiania relacji międzyludzkich, dzielenia się wiarą, rozwija i pogłębia miłość braterską.