Abstrakt

Dzisiejszy człowiek przemieszcza się tak często, że to zjawisko mobilności stało się niemal codziennym doświadczeniem w życiu i kulturze. Kościół ogólnie traktuje zjawisko migracji jako wydarzenie wpisane w egzystencję człowieka, który zawsze poszukuje jak najlepszych warunkówżycia. Jednak Kościół uznaje prawo człowieka do migracji za jedno z jego praw naturalnych. Pojawiają się jednak pytania w sensie migracji i napięć, jakie ona wywołuje, także w kwestii ograniczania tego prawa w imię dobra wspólnego. Zdaniem Stolicy Apostolskiej migranci są nie tylko wyzwaniem dla społeczności międzynarodowej, ale stają się także darem, ponieważ pomagają w pracy, inspirują do jak największego otwarcia ducha, gospodarki i polityki oraz poszukiwania nowych wzorców. , zwłaszcza Erga migrantes caritas Christi z 2004 roku, określiła linie duszpasterskie migracji z missio cum cura animarum, z parafii personalnej etnicznej i językowej lub obrzędowej do parafii miejscowej z misją etniczno-językową lub rytualną oraz z parafii etniczno-językowej duszpasterstwo na poziomie strefy. Z naszego artykułu jasno wynika, że ​​z biegiem czasu rozwiązania duszpasterskie wobec imigrantów dojrzały od strony strukturalnej, form i metod. Badanie pozwala zauważyć, że pewne problemy związane z migracjami młodzieży, kobiet i handlem kobietami oraz kwestie ekumeniczne zawsze pozostają problemami trudnymi i otwartymi, a niektóre wiążą się z łamaniem praw człowieka.