Abstrakt

Osoby niepełnosprawne to grupa osób szczególnie narażona na wykluczenie społeczne i ubóstwo. Wynika to głównie z: negatywnych postaw społecznych; trudniejszy dostęp; niski poziom wykształcenia i niski poziom zatrudnienia; niewystarczające wsparcie w edukacji; brak polityki gospodarczej rekompensującej dodatkowe koszty związane z niepełnosprawnością; brak kompetentnych, wyspecjalizowanych służb, co ostatecznie prowadzi do tego, że osoby te kilkakrotnie muszą korzystać z instytucjonalnych form opieki. Uznając ten fakt, Unia Europejska i państwa członkowskie włączają te osoby do wszelkich działań zmierzających do społecznej marginalizacji. W ostatnich dziesięcioleciach można było zauważyć istotne zmiany w postrzeganiu osób niepełnosprawnych. Od kilkunastu lat podejmowane są działania na rzecz pełnej integracji społecznej w Unii. Rozpowszechnia się idea stworzenia społeczeństwa otwartego dla wszystkich, niezależnie od indywidualnych ograniczeń. Szereg działań podjętych w tym zakresie stał się inspiracją do niniejszej refleksji, w której podjęto próbę przedstawienia wybranych zasad unijnej polityki społecznej wobec osób niepełnosprawnych.