Abstrakt

Aby uczcić w 1988 roku setną rocznicę śmierci Księdza Bosko, polscy salezjanie podjęli działalność misyjna w Ugandzie. 9 października 1987 ks. Henryk Juszczyk (PLO), ks. Tomasz Grzegorzewski (PLS), ks. Ryszard Jóźwiak (zł), ks. Bernard Popowski (zł) wyruszyli do Nairobi (Kenia), gdzie przygotowywano kandydatów do pracy misyjnej. Towarzyszył im ks Augustyna Dziędziela. Początkowo kard. Emanuel Nsubuga zaproponował salezjanom pracę na jednym z dwóch przedmieść parafie w Kampali: Ggaba lub Busega. Potem zmienił zdanie i poprosił ich, aby wyruszyli pracuje w Bombo-Namalidze. Nową parafię erygowano 10 grudnia 1988 r. ks. Bernard Popowski został tam pierwszym proboszczem. Kontynuował to trudne zadanie aż do swojej nieoczekiwanej śmierci w dniu 27 Sierpień 1999. Według diagnozy była to śmierć „chemiczna”, więc otrucie nie może być wyłączony. Dzięki zachowanej korespondencji rodzinnej i listom do państwa Kądziel w Nowogródek Pomorski (razem 117 listów) praca, trudności i sukcesy duszpasterskie pierwszego salezjański proboszcz parafii Namaliga-Uganda mógł być śledzony.