Abstrakt

Autorka artykułu omówiła przedstawiony zakres i efekty działalności sióstr misjonarzy imienia misjonarzy w USA i Kanadzie. Bardzo pomocne dla autora było źródło, które znajdowało się w archiwum w Morasku.  O nim Ponadto w latach 1998-2000 autorka przeprowadziła ankietę we wszystkich placówkach zagranicznych, w których wspomniany zakon miał swoją siedzibę. W ten sposób udało jej się zebrać informacje potrzebne  do opisania tego młodego zboru. Informacje te były bardzo pomocne dla autorów w ich pracy. Zadaniem tego zgromadzenia była praca na rzecz Polaków za Granicą. Dotyczy to zarówno niedawnej fali emigracji, jak  i kolejnych pokoleń zesłańców z XIX i XX wieku. Charakter pracy Polaków za granicą jest bardzo specyficzny i inny niż w parafiach w kraju. Zarówno ksiądz, jak i zakonnica muszą troszczyć się o wspólnotę  parafialną i starać się o ich częste kontakty z Kościołem. Dlatego w tym zakresie celem jest tworzenie takich organizacji. Trzeba podkreślić, że koniec nabożeństwa to nie koniec tego Festiwalu czy innych wydarzeń, ale dobra okazja do zaprezentowania młodszych talentów. Osoby polskiego pochodzenia mogą również spotykać się i rozmawiać z innymi, aby przewodzić. Pierwszym krajem, w którym misjonarze wykazali  się aktywnością, były Stany Zjednoczone. W 1977 r. siostry otrzymały zaproszenie do Los Angeles i przybyły tam 25 lipca 1978 r. Do jej obowiązków należało: opieka nad kościołem i zakrystią, katechizacja dzieci i młodzieży, gotowanie w domu starców „Szarotka” oraz w plebanii, kontrola nad przygotowywaniem śniadań lub obiadów w sali parafialnej (w niedzielę rano), reprezentacja w kancelarii parafialnej i  kulturalnie zorientowana lekcjami w „Szarotce”, opieka pielęgniarska w swoich domach i szpitalach. Poza tym siostra zakonna bierze czynny udział w różnych targowiskach, m.in. „Kaziuka” co roku. Mobilizują też inne osoby z parafii do pomocy (przy pieczeniu, szyciu i rozstawianiu stoisk zakupowych). To podkreśla istnienie polskiej parafii. Zyski dla określa przyszłą funkcję tej pozycji. Z okazji świąt  państwowych i rocznic Powstania zakonne organizują oraz inne imprezy kulturalne. Większość Polaków udaje się na Boże Narodzenie, na Wielkanoc oraz z okazji Święta Królowej Polski Polska za Granicą (2 maja) oraz z okazji uchwalenia Konstytucji RP 3 maja 1792 r. do kościoła. Przychodzą dzieci i niektórzy dorośli stroju narodowego, aby pokazać swoją wierność tradycji, w której zostali wychowani. Kolejnymi stanowiskami, w których mieli do wykonania podobne zadania, były:
a) od 2 kwietnia 1980 r. – parafia pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Detroit.
b) 3 placówki w Chicago: pierwsza – od 1 września 1989 w Polskiej Misji Świętej Trójcy, drugi – w Ferdinandkirche (od września 1995 r.), trzeci – w Jakobskirche (od września 1995 r. wrzesień 1998)
c) od września 1992 r. siostry przejęły kierownictwo placówki w San Jose
d) wrzesień 1999 - Arizona, Phoenix
e) Kanada – podmiot „Oshawa” od 7 kwietnia 1992 r

Efektami tych działań były: rewitalizacja parafii, powstanie organizacji religijnych i kulturalnych, zachęcenie osób w różnym wieku do jak najczęstszego Kontaktu z parafią, stała opieka nad chorymi i ich  wsparcie, podkreślenie polskich akcentów, np. kultura, historia i tradycja podczas większości festiwali Bardzo ważna była także odnowa polskiego poczucia tożsamości. Działalność Polaków za granicą znajduje  odzwierciedlenie w księgach parafialnych. Widać, że coraz więcej wiernych przyjmuje sakramenty. Zapowiada to prawdopodobnie inny rozwój takich ciał i świadczy o konieczności ich istnienia.