Ofiara Izaaka, aqedah, której relację możemy znaleźć w 22 rozdziale Księgi Księga Rodzaju jest epizodem w historii zbawienia, szeroko omawianym zarówno przez Żydów, jak i chrześcijan tradycje. Przykładem jego zastosowania w tradycji żydowskiej jest „Poemat o czwartej nocy zbawienie”, gdzie aqedah jest przedstawiona jako druga noc. W tradycji chrześcijańskiej Ojcowie Kościoła interpretując Księgę Rodzaju 22, widział w ofierze Izaaka zapowiedź Ofiary Chrystusa. Autor tekstu podejmuje się interpretacji tego trudnego fragmentu Biblii wg analizowanie i rozumienie znaczenia wyrazów w kontekście struktury tekstu. Po czytając Rdz 22, pierwszy wniosek, jaki można wyciągnąć, dotyczy relacji między Bogiem a Abraham jako związek zależności i posłuszeństwa. Ten związek prawie przyjmuje cechy paradoksu, gdyż jak twierdzi autor: „To nie Izaak miał umrzeć, lecz Abraham w siebie, ponieważ nie można zobaczyć Boga i pozostać przy życiu, nie można przekazać życia innym niż samemu umrzeć. Tam też urzeczywistnia się współzależność między Abrahamem a Bogiem”. Drugi wniosek wskazuje na chrystologiczną interpretację tekstu. Boży wybór skierowany ku ofierze Syna ukazany jest jako źródło relacji opartej na wzajemnej zależności, wymiana daru życia, który w tym przypadku dotyczył naszego ojca w wierze – Abrahama.
Pobierz pliki
Zasady cytowania