Opublikowane: 2005-06-30

Chrześcijanin świecki a świętość w nauczaniu św. Franciszka Salezego

Tadeusz Mierzwa
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dział: Z problematyki teologicznej
https://doi.org/10.21852/sem.2005.21.24

Abstrakt

Biskup Genewy, doktor Kościoła powszechnego; urodzony w Thorens w Księstwie Sabaudii, 21 sierpnia 1567; zmarł w Lyonie 28 grudnia 1622 r. Życie duchowe składa się z dwóch elementów: po pierwsze, walki z naszą niższą naturą; po drugie, zjednoczenie naszej woli z Bogiem, czyli pokuta i miłość. Św. Franciszek Salezy zwraca się głównie do Miłość. Nie dlatego, że zaniedbuje pokutę, która jest absolutnie konieczna, ale pragnie, aby była praktykowana z motywu miłosnego. Wymaga umartwienia zmysłów, ale polega przede wszystkim na umartwieniu umysł, wolę i serce. To wewnętrzne umartwienie wymaga, aby było nieustanne i zawsze towarzyszy miłość. Celem, który należy urzeczywistnić, jest życie pełne miłości, prostoty, wielkoduszności i stałej wierności woli Bożej, która nie jest niczym innym jak naszym obecnym obowiązkiem.

Słowa kluczowe:

powołanie świeckie, duchowość, św. Franciszek Salezy

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Mierzwa, T. (2005). Chrześcijanin świecki a świętość w nauczaniu św. Franciszka Salezego. Seminare. Poszukiwania Naukowe, 21, 345–360. https://doi.org/10.21852/sem.2005.21.24

Cited by / Share

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.