Abstrakt

Życie chrześcijańskie wydaje się być ciągłym procesem formacji do bycia uczniem Jezusa. Pojęcia pedagogiczne Nowego Testamentu wykazują wyraźne rozróżnienie uczniów Jezusa od innych ludzi, którzy poszli za nim, zamiast tego przede wszystkim kwestionują rabiniczne rozumienie stanu bycia uczniem. Autorytet mistrza narzuca nie tylko ucząc się od niego, ale wskazuje na przykład nauczyciela, który „naucza i działa”. Sprzeciw braku takiej spójności Jezus skierował do ówczesnych nauczycieli Izraela. Bądź uczniem Jezusa implikuje „pozostanie w grupie”. Bycie uczniem oznacza także związek emocjonalny, ponadto więź miłości; wiedza wskazująca na głębię natury ucznia a nie tylko prosty stan wiedzy. Jezus osobiście wzywa do intymnej relacji i wymaga takiej osobistej odpowiedzi. Podążanie za Jezusem oznacza raczej wiarę w Niego, a następnie zaufanie Mu.Zwieńczenie całego procesu Nauczanie Jezusa jest objawieniem uczniom pełni tajemnicy lub własnej osoby a także ich rolę w przyszłości, poprzez fakt własnej śmierci i zmartwychwstania. To znaczy że powołaniem uczniów była służba jedynie dziełu zbawienia. Życie chrześcijanina wydaje się być ciągłym procesem przygotowania się do bycia uczniem Jezusa. Pojęcia pedagogiczne Nowego Testamentu wykazują wyraźne rozróżnienie uczniów Jezusa od innych ludzi, którzy poszli za nim, zamiast tego przede wszystkim kwestionują rabiniczne rozumienie stanu bycia uczniem. Autorytet mistrza narzuca nie tylko ucząc się od niego, ale wskazuje na przykład nauczyciela, który „naucza i działa”. Sprzeciw braku takiej spójności Jezus skierował do ówczesnych nauczycieli Izraela. Bądź uczniem Jezusa implikuje „pozostanie w grupie”. Bycie uczniem oznacza także związek emocjonalny, ponadto więź miłości; wiedza wskazująca na głębię natury ucznia a nie tylko prosty stan wiedzy. Jezus osobiście wzywa do intymnej relacji i wymaga takiej osobistej odpowiedzi. Podążanie za Jezusem oznacza raczej wiarę w Niego, a następnie zaufanie Mu. Zwieńczenie całego procesu Nauczanie Jezusa jest objawieniem uczniom pełni tajemnicy lub własnej osoby a także ich rolę w przyszłości, poprzez fakt własnej śmierci i zmartwychwstania. To znaczy że powołaniem uczniów była służba jedynie dziełu zbawienia