Abstrakt

Autorka rozważa religijność młodzieży polskiej na dwóch płaszczyznach: narodowej („wiara ludu”) i życia codziennego („religia życia codziennego”). on dyskutuje weryfikuje w świetle badań socjologicznych następujące trzy hypot,heses: (a) pomimo zmiany kontekstu społeczno-kulturowego i politycznego podtrzymuje religijność młodzieży rodzaj ciągłości - ale tylko na płaszczyźnie wiary ludu; (b) religijność życia codziennego ulega widocznym zmianom w różnych kierunkach iz różną intensywnością; najbardziej wyraźna jest tendencja do rozluźnienia więzi roligion z moralnością; (c) wyraźne odrodzenie religijne spowodowane jest raczej przez fakty społeczne niż eklezjalne (pastoralne). Ogólna stabilność wierzeń i praktyk religijnych świadczy o żywotności „wiara ludu”. Wzrost pozytywnych postaw wobec religii na przełomie dekad zróżnicowane w zależności od grupy społecznej. Niektóre badania sugerują, że zmiany zachodzą na korzyść zakonników światopoglądowe vvorują silniej wśród młodzieży z niższych warstw społeczno kulturowych, (robotniczej- elastyczna i chłopska młodzież). Autor stawia hipotezę, że narasta fala religijności było raczej spowodowane czynnikami społecznymi i psychologicznymi niż duszpasterskimi i że jeśli nie jest silny, wyostrza się w kolejnych latach, podczas gdy efekt poprzednich słabnie, odpływ nadejdzie równie szybko, jak obecny wzrost.