Abstrakt

Magisterium Kościoła i współczesna teologia opisują chrześcijanina rodziny jako „małego Kościoła” lub „Kościoła domowego”, ponieważ w Kościół spełnia swoje podstawowe funkcje. Poprzez te funkcje Kościół realizuje się i wzrasta, kontynuując proroczą, kapłańską i królewską misję św Chrystus. Autor omawia zbawczą misję rodziny, przedstawiając rodzinę jako wspólnota wiary i ewangelizacji, wspólnota dialogu kapłańskiego z Bogiem i wspólnotą w służbie por. rns.n (por. List Pawła II adhortacja „Familiaris consmtio”, nr 49-G4}. Prorocza funkcja rodziny obejmuje: czytanie Pisma Świętego, pogłębianie odkrywania i obwieszczanie Bożych planów dotyczących małżeństwa i pokrewieństwa, objawiając Gada dzieciom poprzez miłość, katechezę rodzinną i głoszenie Ewangelii świat. Każdy członek rodziny jest zarówno ewangelizatorem, jak i ewangelizowanym. Kapłański aspekt rodziny nie przejawia się w jej życiu sakramentalnym, duchowa ofiara życia codziennego i modlitwa. W pierwszej z tych sfer szczególny nacisk kładzie się na potrzebę uzyskania przez małżonków głębokiej więzi doświadczenie sakramentu małżeństwa, Eucharystii i sakramentu z penance Wyjaśnia się ścisły związek małżeństwa z Eucharystią w kategoriach trzech idei: przymierza, ofiarnej miłości i wspólnoty oraz misji. W sanktuarium Kościoła domowego powinna istnieć harmonia między modlitwa liturgiczna Kościoła i prywatna modlitwa rodziny bieżących potrzeb i okresów roku liturgicznego. Królewska funkcja rodziny polega na służbie innym członkom rodziny oraz w szerszej wspólnocie Kościoła, całej ludzkości i do całe stworzenie. „Panowanie nad sobą” to podstawa służenia innym. Nacisk kładzie się na gościnność oraz na potrzebę zaangażowania politycznego i społecznego z myślą o budowaniu „cywilizacji miłości”. Realizując potrójną misję Chrystusa i Kościoła wspólnotę rodzinną staje się wspólnotą zbawienia, czyli wspólnotą zarówno zbawioną i oszczędzanie. Jest więc, podobnie jak sam Kościół, znakiem i narzędziem wewnętrznego zjednoczenie z Bogiem i jedność ludzkości.